Bez wątpienia jednak jego najbardziej ambitnymi dziełami są freski w kaplicy Scrovegnich w Padwie oraz te w bazylice papieskiej św. Franciszka, znajdującej się w mieście urodzin i śmierci tego wielkiego średniowiecznego świętego. Bazylika papieska p.w. św. Franciszka z Asyżu, wpisana na Listę Dziedzictwa Światowego UNESCO w 2000
via Wikimedia CommonsBazylika św. Antoniego w Padwie to jeden z najważniejszych zabytków sakralnych, jakim mogą się pochwalić Włochy. Ten zabytek to również ważny cel wycieczki dla każdego miłośnika średniowiecznego budownictwa oraz cennych zabytków sakralnych. Chętnie zaglądają tu również pielgrzymi, a biura podróży ułatwiają im zaplanowanie pobyty w miejscu, które od dawna kojarzone jest z kultem św. Antoniego. Nic dziwnego, że większość turystów zwiedzanie Padwy rozpoczyna od wizyty w tutejszej bazylice św. Antoniego. Jest to wyjątkowy zabytek architektury sakralnej, któremu warto poświecić więcej uwagi z kilku względów. Jakich?Bazylika św. Antoniego w Padwie to ciekawe połączenie stylu romańskiego i gotyckiego, przy czym ich dopełnieniem są elementy typowe dla architektury bizantyjskiej. Tu najlepiej widać te trendy, które dominowały w XIII wieku we włoskim budownictwie. Bazylika ta zachwyca jednocześnie swymi rozmiarami. Jest to jedna z największych świątyń, jakimi mogą się pochwalić Włochy. Długość bazyliki to 118 metrów, a jej szerokość dochodzi do 32 metrów. W tym ogromnym wnętrzu czeka wiele ciekawych zabytków sztuki sakralnej, którym warto przyjrzeć się które musisz zobaczyć, wybierając się do słonecznej Italii to Rzym. Zobacz artykuł o rzymskim zabytku: informacje o koloseumvia Wikimedia CommonsJednym z najważniejszych miejsc w tej bazylice jest kaplica św. Antoniego, w której można podumać przy szczątkach tego słynnego franciszkanina. Jego relikwie przyciągają, podobnie zresztą jak wspaniałe płaskorzeźby, za pomocą których przedstawiono liczne cuda związane z tym świętym. Warto też zwrócić uwagę na wspaniały ołtarz główny, który jest dziełem słynnego Donatella. Bazylika w Padwie może się też pochwalić ciekawymi freskami oraz polskim akcentem. Jest nim ołtarz poświęcony Polakowi – Maksymilianowi Kolbemu. Wielu turystów w czasie wycieczki po Padwie nie ogranicza się do zwiedzenia tej bazyliki. Biura podróży zachęcają też do odwiedzenia sąsiadującego ze świątynią klasztoru, którego dumą jest piękny dziedziniec z XV oraz takie miasta jak Padwa to niezwykle atrakcyjny cel każdej wycieczki. wiedza o tym doskonale biura podróży, które przyciągają licznymi ofertami odkrywania tych niezwykłych zakątków Europy. Z pewnością warto z takich ofert skorzystać, gdyż Włochy mogą nas zaskoczyć swym bogactwem oraz niepowtarzalnym pięknem.
Antoniego w Siemianowicach, wyrusza w pielgrzymkę do Padwy. Będzie to samotna wyprawa pątnicza na piechotę. Już w najbliższy poniedziałek 31 lipca ks. Adam Skutela rozpocznie swoją pielgrzymkę do grobu św. Antoniego w Padwie. Idzie tam na piechotę m.in. w intencji swoich parafian.
Po ostatnim spojrzeniu na Florencję ze wzgórza Michała Anioła, wsiedliśmy do naszego Volvo i udaliśmy się do ostatniego włoskiego przystanku naszego eurotripu, do zlokalizowanej w północno-wschodnich Włoszech Padwy. Przywiodła nas tutaj ciekawość, jak też wygląda miejsce, gdzie studiował Mikołaj Kopernik, gdzie stoją pomniki Jana III Sobieskiego i Stefana Batorego i jak wygląda XVI-wieczna palma św. Piotra. Wszystko to powodowało, że droga przebiegała nam na planowaniu co zobaczyć w Padwie i jak to zrobić mając do dyspozycji niewiele ponad jeden dzień. Dzisiaj z pełną odpowiedzialnością mogę powiedzieć, że Padwa to czarowne miejsce, pełne historii, kultury i uroczych miejsc. Pomimo tych niewątpliwych zalet mam wrażenie, że miasto tak historyczne i ważne jest nieco poza głównym szlakiem turystycznym, jakby zapomniane. To błąd, bo zobaczyć w Padwie można naprawdę wiele. Zacznijmy jednak od początku. Krótka historia Padwy od starożytności po współczesność Padwa to założone w IV wieku przez Wenetów miasto leżące nad rzeką Bacchiglione, które przez wieki swojego istnienia przechodziło z rąk do rąk. Na początku VII wieku miasto podbili i całkowicie zniszczyli Longobardowie, a następnie w roku 774 odbił je Karol Wielki. Następnie od XII wieku Padwa stanowiła samodzielną republikę ze słynnym uniwersytetem, na którym wykładał między innymi Galileusz a studiował nasz Mikołaj Kopernik i Jan Kochanowski. Sytuacja zdawała się stabilna, kiedy w wieku XVIII panowanie w Padwie przejęli Wenecjanie. Ich panowanie jednakże nie trwało zbyt długo, bo w 1797 roku miasto zdobyły wojska francuskie i po podpisaniu pokoju w Campio Formio miasto dostało się pod panowanie Austrii. Kolejna zmiana dotknęła Padwę na początku XIX wieku, kiedy to została włączona do utworzonego przez Napoleona I – Królestwa Włoch, ale nie na długo, bo już w 1814 roku ponownie wróciła w ręce Austrii. Padwa nie chciała ulec tak łatwo i pewnie dlatego w 1848 roku wybuchło tutaj powstanie, które jednakże nie przyniosło spodziewanego efektu i miało jeszcze tę konsekwencję, że od tego momentu aż na dwa lata zamknięto uniwersytet w Padwie. Dopiero w 1866 roku po pokoju wiedeńskim miasto ponownie trafiło pod panowanie Włoch. Za najważniejsze historyczne wydarzenie współczesnej Padwy bez wątpienia należy uznać podpisanie zawieszenia broni i tym samym zakończenia I wojny światowej w 1918 roku. I tak w telegraficznym skrócie przedstawia się historia miasta, które postanowiliśmy odwiedzić i sprawdzić co też warto zobaczyć w Padwie, której patronka jest św. Justyna, chociaż paradoksalnie nazywa się je miastem św. Antoniego. Pierwszy spacer po Padwie Do Padwy dotarliśmy późnym popołudniem i zakotwiczyliśmy się w niesamowitym miejscu o wdzięcznej nazwie Al. Fagiano i jeszcze wdzięczniejszym wnętrzu. Hotel pełen jest sztuki wykonanej z przedmiotów użytkowych takich, jak na przykład rzeźba z deski do prasowania. Zastanawialiśmy się, kto jest autorem tych dzieł i wkrótce wyjaśniło się, że zona właściciela ma taki talent. Sam właściciel był również niezwykle ciekawym i ciepłym człowiekiem, także nasz pobyt w Padwie już na samym początku zapowiadał się idyllicznie. Po krótkiej chwili wytchnienia i lampce pysznego włoskiego wina w knajpce tuż obok hotelu, ruszyliśmy na pierwszy spacer po Padwie, kierując swoje pierwsze kroki na plac i niezwykłą wyspę. Prato della Valle Słońce chyliło się ku zachodowi, kiedy dotarliśmy do pierwszego z miejsc, które warto zobaczyć w Padwie. Prato della Valle, bo o nim mowa to plac o eliptycznym kształcie, na którym znajduje się 78, powstałych w latach 1755-1838 posągów, obrazujących ludzi zasłużonych lub osiągających duże zasługi w nauce. Możemy tutaj znaleźć polski akcent we Włoszech ponieważ wśród posągów stojących w tym miejscu, znajdują się kamienne postacie Stefana Batorego i Jana III Sobieskiego, podarowane przez polskiego króla Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1789 roku. Legenda głosi, że każdy mógł postawić taki pomnik członkowi swojej rodziny, pod warunkiem, że był w stanie udowodnić jego zasługi oraz wkład w życie i rozwój miasta. Dawniej na placu odbywał się targi, a obecnie jest on porośnięty trawą. No dobrze, ale gdzie jest wyspa? Otóż, wyspa o nazwie Memmia znajduje się na środku placu i powstała przez to, że dwa rzędy posągów oddzielono fosą. Spędziliśmy tu sporo czasu tego wieczora i były to cudowne chwile i następnego dnia wróciliśmy zobaczyć, czy słońce nie odebrało uroku temu miejscu. Jak sądzicie? Odebrało? Oczywiście, że nie. Rzuciło tylko nowe światło na to miejsce, które naprawdę warto zobaczyć w Padwie. Zresztą, jak się za chwilę przekonacie takich miejsc w Padwie jest znacznie więcej, bo zabieram Was na długi spacer. Miejsca, które warto zobaczyć w Padwie Ten drugi dzień rozpoczęliśmy od bardzo krótkiego spaceru w kierunku Bazyliki św. Antoniego w Padwie, która nie jest jedyną atrakcją w tym miejscu. Tuż obok stoi pomnik Gattamelaty dłuta Donatella. Bazylika św. Antoniego w Padwie Św. Antonii był XII – wiecznym kaznodzieją i teologiem z Lizbony, którego statek rozbił się u wybrzeży Włoch. Twierdzono, że św. Antonii dokonuje cudów, a na jego msze przychodziło tak wielu wiernych, że żaden kościół nie mógł ich pomieścić. Za życia nazywano go młotem na heretyków i choć zmarł mając zaledwie 36 lat, to już rok po śmierci został kanonizowany. Był to najszybszy proces kanonizacyjny w historii kościoła. Już samo to powoduje, że warto w Padwie zobaczyć miejsce poświęcone temu niezwykłemu człowiekowi. Bazylika św. Antoniego to największy kościół w Padwie, który powstał w latach 1232-1307. Za życia patrona świątyni w tym miejscu stał kościół Santa Maria Mater Domini, który obecnie pełni funkcje kaplicy o nazwie Madonna Mora. Ta zbudowana w stylu romańsko-gotycko-bizantyjskim świątynia robi kolosalne wrażenie swoim ogromem, którego w pierwszym momencie nie sposób objąć wzrokiem. Potwierdzać to może fakt, iż Bazylika św. Antoniego posiada 8 kopuł, jednak aby je w pełni docenić należałoby wzbić się w powietrze i spojrzeć na nie z lotu ptaka. Jeśli interesują Cię atrakcje we Włoszech to zajrzyj do naszych pozostałych wiele takich miejsc i sądzimy, że znajdziesz coś co Cię zainteresuje. Wnętrze również nie rozczarowuje i zdecydowanie jest tutaj wiele godnych uwagi miejsc, których nie pokażę Wam na zdjęciach, bo nie wolno ich tam robić. Jednak nie dla zdjęć wstąpiliśmy w progi świątyni, w której znajdują się bezcenne dzieła, takie jak chociażby rzeźby samego mistrza Donatella. Nas jednak przyciągnęło tu podanie, iż miejsce spoczynku św. Antoniego ma moc uzdrawiania, nawet osób nie wierzących w Boga. Tuż po wejściu zaskoczyło nas, że na drewnianym stojaku znajduje się mapa zwiedzania bazyliki w języku polskim. Oczywiście zaopatrzyliśmy się w nią i ruszyliśmy wskazaną weń trasą, która prowadziła między innymi przez zbudowaną w 1606 roku polską kaplicę św. Stanisława, która powstała tutaj dzięki staraniom polskich studentów z Padwy, czy przez miejsce, gdzie można skorzystać z błogosławieństwa opiekującego się świątynią kapłana. Tak naprawdę jednak ciągnęło nas do samego grobu św. Antoniego, który znajduje się w Kaplicy Relikwii, otoczony masą zdjęć, świec, kwiatów i wszelkich dóbr pozostawionych tutaj przez pielgrzymów. Warto przejść za nim i dotknąć kamienia, wygłaskanego przez wiernych i turystów, by przekonać się, że kamienna ściana nie ma charakterystycznego chłodu kamienia, czy to potwierdza czynione przez świętego Antoniego cuda? Nie mam pojęcia, ale faktem jest, że kamień w dotyku nie jest tak zimny, jak być powinien i już samo to niezwykle intryguje. Pamiętać należy również o tym, że Bazylika św. Antoniego w Padwie jest miejscem kultu religijnego, więc pamiętajcie proszę o zakryciu ramion czy kolan wchodząc do tej świątyni, którą naprawdę warto zobaczyć w Padwie i poczuć jej niezwykły klimat, szczególnie, że każdy, w tym osoby poruszające się na wózkach inwalidzkich, dostanie się tutaj bez problemów. Pomnik Gattamelaty Opuściliśmy gościnne progi Bazyliki św. Antoniego, by spojrzeć na znajdujący się tuż obok pomnik autorstwa Donatella przedstawiający weneckiego kondotiera Erasma da Narni (zwanego Gattamelatą). Jest on jednym z najcenniejszych dzieł rzeźby monumentalnej i nawiązuje do antycznego pomnika Marka Aureliusza z Rzymu. Jest on również jednym z największych tego typu pomników w całych Włoszech. Spacerem do ogrodu botanicznego Orto Botanico di Padova Nie spieszyliśmy się specjalnie, bo czasu mieliśmy sporo, więc rozmawiając o tym, co przed chwilą zobaczyliśmy, podążyliśmy w kierunku jednego z najstarszych ogrodów botanicznych na świecie. Orto Botanico do Padova to kolejne z miejsc, które warto zobaczyć w Padwie i to nie tylko wtedy, gdy fascynuje Was przyroda. Moim zdaniem to świetne miejsce dla wszystkich, bo jest tu nie tylko pięknie, ale i różnorodnie. Niech poza mną przemówią również zdjęcia. Ogród powstał w 1545 roku, na potrzeby Uniwersytetu w Padwie aby służyć studentom medycyny do poznawania ziół i roślin leczniczych. Ogród funkcjonuje do dziś w swoim pierwotnym kształcie i na rozległym terenie można podziwiać doskonale utrzymane rośliny z różnych stron świata. Zdecydowanie najcenniejszą rośliną w ogrodzie jest palma św. Piotra zasadzona tu w 1585 roku, obecnie chroniona przez ośmiokątną szklaną wieżę. Muszę Wam też powiedzieć, że Orto Botanico di Padove od 1997 roku jest wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, jako jedyny ogród zachowany w oryginalnej formie, będącej świadectwem narodzin nowożytnej nauki. Czyż samo to nie świadczy o jego znaczeniu? Pójdźmy jednak dalej, bo Orto Botanico oferuje także wizytę w dżungli i poobcowanie z tropikalną roślinnością, której także doświadczyliśmy na własnej skórze. Zresztą zobaczcie sami. Było naprawdę cudownie, choć po chwili uciekaliśmy z tej iście tropikalnej temperatury i wilgotności ociekając potem. Kiedy tak staraliśmy się odzyskać właściwe ludzkiemu organizmowi 36,6, w oczy rzuciła nam się kontrastująca z bielą zabudowań ogrodu monumentalna sylwetka Bazyliki Św. Justyny i tam postanowiliśmy skierować swoje dalsze kroki. Bazylika św. Justyny w Padwie Santa Giustina znajduje się nieopodal placu Prato della Valle i ściśle związana jest z historią św. Justyny męczennicy, która prześladowana była przez cesarza Dioklecjana. Tak, tego samego, o którym pisaliśmy przy okazji wyprawy do chorwackiego Splitu. Święta Justyna została ścięta mieczem w 304 r. i nie uchroniło jej zamożne pochodzenie. Według legendy miecz, którym ją ścięto miał zostać dopiero co wykuty, jeszcze gorący, co dodatkowo miało upokorzyć dziewczynę, ponieważ takimi mieczami zabijano niewolników jako pierwsze ofiary. Po jej śmierci, na miejscu jej grobu prefekt Venanzio Opilione wzniósł okazałą bazylikę, a następnie za sprawą benedyktynów wzniesiono tu świątynię romańską, która jednak nie przetrwała trzęsienia ziemi w 1117 r. Obecny kształt bazylice nadał architekt Moroniego, który w latach 1532-80 wzniósł ją od podstaw. Skromna frontowa fasada nie pokazuje ogromu tej zbudowanej w stylu romańskim budowli, a bazylika ma aż 122 metry długości i 83 metry szerokości. Nie wiem dlaczego, ale turyści w biegu do Bazyliki św. Antoniego omijają tę atrakcję. Nie popełnijcie tego błędu, bo to miejsce naprawdę warto zobaczyć w Padwie. Do środka można dostać się schodami od frontu lub ślimakowym podjazdem dla wózków, co jest dobrą wiadomością dla wszystkich osób niepełnosprawnych, bo dzięki temu ta atrakcja Padwy jest dla nich dostępna. Tym samym była dostępna również dla nas. Zaraz po wejściu potwierdziły się nasze przypuszczenia o pięknie Bazyliki św. Justyny. Człowiek w środku czuje się jak taki mały okruszek, tak monumentalna jest to budowla. W pierwszym momencie oboje stanęliśmy na środku i nie wiem jak Kamil, ale ja poczułam się zagubiona. Po chwili jednak przyzwyczailiśmy się do tego ogromu i z zaciekawieniem rozpoczęliśmy zwiedzanie tej atrakcji Padwy. We wnętrzu bazyliki znajdziecie, poza relikwiami, wiele cennych zabytków sztuki, które dostępne są dla zwiedzających tuż po przekroczeniu progu świątyni. Zaraz przy wejściu po środku nawy głównej znajduje się na XV-wieczny krucyfiks, stanowiący przykład toskańskiej rzeźby gotyckiej. W lewym ramieniu świątyni znajdziecie doczesne szczątki św. Łukasza Ewangelisty przeniesione tutaj z Konstantynopola i umieszczone w w alabastrowym sarkofagu. Na wprost wejścia głównego natomiast. w prezbiterium znajdują się relikwie patronki Padwi i kościoła – św. Justyny. Nie szukajcie ich jednak na powierzchni, gdyż umieszczono je w podziemiach, do których w okresie jesienno-zimowym można wejść. My, odwiedzając Padwę w lipcu nie mieliśmy możliwości ich zobaczyć. Zanim jednak skierujecie swój wzrok w dół, spójrzcie proszę na ołtarz główny, gdzie Waszym oczom okaże się pochodzące z pierwszej połowy XVI wieku malowidło Paola Veronesego „Męczeństwo św. Justyny”. Po chwili zadumy ruszyliśmy prawą odnogą świetnie dostosowanej dla niepełnosprawnych turystów świątyni i odnaleźliśmy taką oto studnię: To właśnie tutaj znaleziono szczątki patronki tego miejsca i całego miasta, a tuż obok znajduje się ołowiana trumna, w której pierwotnie znajdowały się szczątki św. Łukasza. To wszystko, to tylko część tego, co stało się naszym udziałem, bo Bazylika św. Justyny w Padwie oferuje naprawdę wiele i jest doskonałym przykładem na to, że nie należy oceniać książki po okładce. A skoro o książkach mowa, to w naszym planie zwiedzania nadszedł czas na kolejne miejsce, które warto zobaczyć w Padwie. Było naprawdę cudownie, choć po chwili uciekaliśmy z tej iście tropikalnej temperatury i wilgotności ociekając potem. Kiedy tak staraliśmy się odzyskać właściwe ludzkiemu organizmowi 36,6, w oczy rzuciła nam się kontrastująca z bielą zabudowań ogrodu monumentalna sylwetka Bazyliki Św. Justyny i tam postanowiliśmy skierować swoje dalsze kroki. Bazylika św. Justyny w Padwie Santa Giustina znajduje się nieopodal placu Prato della Valle i ściśle związana jest z historią św. Justyny męczennicy, która prześladowana była przez cesarza Dioklecjana. Tak, tego samego, o którym pisaliśmy przy okazji wyprawy do chorwackiego Splitu. Święta Justyna została ścięta mieczem w 304 r. i nie uchroniło jej zamożne pochodzenie. Według legendy miecz, którym ją ścięto miał zostać dopiero co wykuty, jeszcze gorący, co dodatkowo miało upokorzyć dziewczynę, ponieważ takimi mieczami zabijano niewolników jako pierwsze ofiary. Po jej śmierci, na miejscu jej grobu prefekt Venanzio Opilione wzniósł okazałą bazylikę, a następnie za sprawą benedyktynów wzniesiono tu świątynię romańską, która jednak nie przetrwała trzęsienia ziemi w 1117 r. Obecny kształt bazylice nadał architekt Moroniego, który w latach 1532-80 wzniósł ją od podstaw. Skromna frontowa fasada nie pokazuje ogromu tej zbudowanej w stylu romańskim budowli, a bazylika ma aż 122 metry długości i 83 metry szerokości. Nie wiem dlaczego, ale turyści w biegu do Bazyliki św. Antoniego omijają tę atrakcję. Nie popełnijcie tego błędu, bo to miejsce naprawdę warto zobaczyć w Padwie. Do środka można dostać się schodami od frontu lub ślimakowym podjazdem dla wózków, co jest dobrą wiadomością dla wszystkich osób niepełnosprawnych, bo dzięki temu ta atrakcja Padwy jest dla nich dostępna. Tym samym była dostępna również dla nas. Zaraz po wejściu potwierdziły się nasze przypuszczenia o pięknie Bazyliki św. Justyny. Człowiek w środku czuje się jak taki mały okruszek, tak monumentalna jest to budowla. W pierwszym momencie oboje stanęliśmy na środku i nie wiem jak Kamil, ale ja poczułam się zagubiona. Po chwili jednak przyzwyczailiśmy się do tego ogromu i z zaciekawieniem rozpoczęliśmy zwiedzanie tej atrakcji Padwy. We wnętrzu bazyliki znajdziecie, poza relikwiami, wiele cennych zabytków sztuki, które dostępne są dla zwiedzających tuż po przekroczeniu progu świątyni. Zaraz przy wejściu po środku nawy głównej znajduje się na XV-wieczny krucyfiks, stanowiący przykład toskańskiej rzeźby gotyckiej. W lewym ramieniu świątyni znajdziecie doczesne szczątki św. Łukasza Ewangelisty przeniesione tutaj z Konstantynopola i umieszczone w alabastrowym sarkofagu. Na wprost wejścia głównego natomiast, w prezbiterium, znajdują się relikwie patronki Padwy i kościoła – św. Justyny. Nie szukajcie ich jednak na powierzchni, gdyż umieszczono je w podziemiach, do których w okresie jesienno-zimowym można wejść. My, odwiedzając Padwę w lipcu nie mieliśmy możliwości ich zobaczyć. Dołącz do wyjątkowego grona Zanim jednak skierujecie swój wzrok w dół, spójrzcie proszę na ołtarz główny, gdzie Waszym oczom okaże się pochodzące z pierwszej połowy XVI wieku malowidło Paola Veronesego „Męczeństwo św. Justyny”. Po chwili zadumy ruszyliśmy prawą odnogą świetnie dostosowanej dla niepełnosprawnych turystów świątyni i odnaleźliśmy taką oto studnię: To właśnie tutaj znaleziono szczątki patronki tego miejsca i całego miasta, a tuż obok znajduje się ołowiana trumna, w której pierwotnie znajdowały się szczątki św. Łukasza. To wszystko, to tylko część tego, co stało się naszym udziałem, bo Bazylika św. Justyny w Padwie oferuje naprawdę wiele i jest doskonałym przykładem na to, że nie należy oceniać książki po okładce. A skoro o książkach mowa, to w naszym planie zwiedzania nadszedł czas na kolejne miejsce, które warto zobaczyć w Padwie. Uniwersytet w Padwie Nasze kroki zawiodły nas w kierunku źródła wiedzy – słynnego nie tylko w Europie Uniwersytetu w Padwie. Ten jeden z najstarszych uniwersytetów w Europie został założony w 1222 roku przez grupę profesorów i studentów, którzy opuścili Uniwersytet w Bolonii. Początkowo studenci zdobywali tutaj wiedzę na wydziałach teologii i prawa. Ciekawą rzeczą jest to, że uczęszczający tam studenci zrzeszeni byli w nacjach związanych z ich pochodzeniem, była też nacja polska. Do znanych osób, które ukończyły Uniwersytet w Padwie należą Dante, Jan Kochanowski, Jan Zamoyski czy Mikołaj Kopernik, a wykładał tutaj sam Galileusz, o którym pisałam przy okazji wizyty w Pizie. Wróćmy jednak do polskich akcentów w Padwie. Jak widać jest ich tutaj bardzo dużo. Inną ciekawostką jest to, że to właśnie na tym Uniwersytecie Padewskim dyplom uzyskała Helena Lukrecja w 1678 roku, jako pierwsza kobieta na świecie. Naszą uwagę przykuła grupa młodych ludzi świętujących pod zabudowaniami biblioteki. Jeden z nich był przebrany i czymś umorusany, a cała wesoła gromadka jego towarzyszy zdawała świetnie się bawić. Co dziwne w doskonałym nastroju zdawał być się również sam przebrany, jak się okazało absolwent Uniwersytetu. Jak się potem dowiedzieliśmy tradycją w Padwie jest takie właśnie świętowanie obrony dyplomu. Absolwent jest jak wspomniałam przebrany, umazany mąką, jajkami czy farbami. Zgodnie z tradycją bohater tego spektaklu zostaje wystawiony na publiczne wyśmianie przez kolegów, przyjaciół i członków rodziny, a także swoich profesorów. Wśród rozbrzmiewającego „Dottore”, nasza gwiazda musi na głos przeczytać starannie przygotowane przez „oprawców” wyszydzające go wierszyki. Dodatkowo do picia otrzymuje whisky, wino i piwo, zmieszane w nieznanych nikomu proporcjach. A wszystko to utrzymane jest w klimacie dobrej zabawy, trwającej długo w noc. Czyż takiego spektaklu nie warto zobaczyć w Padwie? My byliśmy pod wrażeniem. Pod jeszcze większym byliśmy, kiedy weszliśmy do budynku biblioteki Uniwersytetu. Czyż nie jest piękna? Nie zatrzymywaliśmy się tu jednak zbyt długo, bo naszym celem był Teatr anatomiczny, uważany za najciekawsze miejsce mieszczące się na Uniwersytecie w Padwie. Ta najstarsza na świecie sala wykładowa do nauki anatomii człowieka zbudowana została w 1594 roku na życzenie anatoma Girolamo Fabrizio. Ten otoczony przez sześć drewnianych okręgów stół do przeprowadzania sekcji obecnie już nie służy studentom, a jest jedynie atrakcją turystyczną. Stół posiada również prowadzący na niższy poziom otwór, przez który w przeszłości na salę transportowane były ciała do sekcji. Makabryczne? Zależy chyba od indywidualnego podejścia każdego z nas. Bardzo chcieliśmy to zobaczyć, więc wyobraźcie sobie nasze rozczarowanie, kiedy okazało się, że spóźniliśmy się i podwoje teatru anatomicznego są już zamknięte. Nie ukrywam, że zrobiło nam się trochę smutno, ale cóż… przed nami było przecież jeszcze trochę miejsc i atrakcji, które warto zobaczyć w Padwie. Nie tracąc zatem niepotrzebnie energii i dobrego nastroju udaliśmy się na wyjątkowy plac. Piazza Erbe i Pałac Sprawiedliwości Ten sporych rozmiarów plac na co dzień jest targowiskiem, na którym kupicie świeżutkie owoce i warzywa. Przy placu stoi średniowieczny Pałac Sprawiedliwości, w którym mieści się kamień haniebny. Na tym właśnie kamieniu w średniowieczu siadali skazani dłużnicy i powtarzali „cedo bonis”, co oznaczało „zrzekam się dobra”. Naprawdę chciałabym to zobaczyć 🙂 Wyobrażając sobie, jak to mogło kiedyś wyglądać zmierzaliśmy ku końcowi naszej listy miejsc, które warto zobaczyć w Padwie, a były niczym wisienka na torcie, zwieńczeniem tego spaceru. Katedra Matki Bożej Wniebowziętej i Baptysterium Jana Chrzciciela w Padwie Obecny wygląd Katedry w Padwie to rezultat zmian, które miały tu miejsce na przestrzeni wieków. Jej początki związane są z IV wiekiem i edyktem cesarza Konstantyna, w wyniku którego powstała tu pierwsza katedra. Kolejną wybudowano w wieku XI, ale została zniszczona przez trzęsienie ziemi w roku 1117. Następnie Katedrę odbudowano, właściwie chyba tylko po to, by w wieku XVI ponownie rozpocząć kolejna budowę. Nie będę przytaczała tutaj nazwisk kolejnych projektantów i architektów poza jednym, które na pewno znacie. W 1551 roku w konkursie na projekt katedry wygrał projekt Michała Anioła, który jednakże w trakcie realizacji uległ pewnym modyfikacjom. Ten oszczędny z zewnątrz budynek, który możecie zobaczyć na zdjęciu, oferuje niezwykłe wnętrze, do którego oczywiście udaliśmy się wspólnie z Kamilem. Wnętrze zadziwia czystością, żeby nie powiedzieć surowością i chłodem, ale przez to robi niesamowite wrażenie. Zwróćcie uwagę na detale takie, jak podpora ambony. Ten złoty akcent uniesionych w modlitwie rąk jest moim zdaniem, jak krzyk pośród absolutnej ciszy. Na mnie zrobiło to ogromne wrażenie i w takim właśnie nastroju chcieliśmy udać się do znajdującego się tuż obok Baptysterium św. Jana Chrzciciela. Zbudowane zostało ono w XI – XII wieku i podobnie jak to w Pizie służyło odprawianiu w nim sakramentu chrztu. Ciekawe jest podobno samo wnętrze baptysterium, w którym wymalowane są freski autorstwa Giusto de’ Menabuoi „Raj”, ale nie było nam dane tego zobaczyć, bo Baptysterium św. Jana Chrzciciela zamknęło swoje drzwi punktualnie o 17:00 i nie zdążyliśmy. Znowu! Pozostało nam zatem spojrzeć na nie od zewnątrz, co też jak widzicie uczyniliśmy i po chwili udaliśmy się na poszukiwanie jedzenia, bo kiszki już marsza nam grały niemiłosiernie. Kierując się w stronę hotelu wstąpiliśmy do piekarni po włoskie pieczywo i ciastka, a następnie wypatrzyliśmy knajpkę w okolicy Uniwersytetu, gdzie raczyliśmy się włoska pizzą i winem. Zdawało się, że będzie to spokojny akcent na zakończenie zwiedzania miejsc, które warto zobaczyć w Padwie, ale to w naszym przypadku praktycznie niemożliwe, więc i tym razem nie mogło być inaczej. Nie wiadomo skąd pojawiła się tu nagle włoska Donna w wieku odpowiednim wraz z towarzyszącym jej psem i zasiadła na stojącym obok wejścia do restauracji krześle. Po chwili bacznego rozglądania się wokół, zaczęła pokrzykiwać na kelnerów po włosku i z iście śródziemnomorskim temperamentem. Ani Kamil, ani ja nie znamy włoskiego, natomiast łatwo było wywnioskować z jej krzyków i gestów, że strofowała ich za opieszałość w pracy. Nagle towarzyszący jej pies zainteresował się Kamilem, co natychmiast zwróciło uwagę kobiety w naszym kierunku i już nie przestała nas zaczepiać. Całe szczęście miała przy tym szeroki uśmiech na twarzy i dobrotliwie poklepywała Kamila po ramieniu. Takim oto akcentem zakończyliśmy nasze spotkanie z Padwą i następnego dnia ruszyliśmy na trzecią już wizytę w Chorwacji. Tym razem postanowiliśmy poznać Istrię. O tym, jak było przeczytacie już niebawem. Zapraszamy na nasze grupy Wolę jak się do mnie zwraca po prostu Goha (wiem, wiem, że powinno być przez "ch" :)). Na co dzień pracuję z dziećmi ucząc je angielskiego. Poza podróżami i językiem angielskim moją pasją jest resocjalizacja. Gdy tylko mogę to śpiewam, bo życie jest muzyką :)
Po wstąpieniu do zakonu ok. 1357, studiował teologię w Padwie, Norwich i w Oksfordzie. Wizytował domy zakonne w latach 1370–1375 na Litwie, gdzie poznał osobiście późniejszego króla Władysława Jagiełłę. Następnie wykładał na uniwersytetach w Paryżu i w Padwie. Został biskupem Piacenzy, a potem kolejno: Novary i Vicenzy.
Padwa, która leży zaledwie 40 km od Wenecji, ma kilka charakterystycznych i niepowtarzalnych miejsc, wartych odwiedzenia i zapamiętania. Najlepiej ją zwiedzać pieszo, bo wtedy docenimy różnorodność architektoniczną budowli, zajrzymy do jednej z licznych kawiarni czy cukierni. Polecam nie tylko kawę, ale także Aperol, który wynaleziono w Padwie, kojarzonej najczęściej ze świętym Antonim, warto poszukać śladów znanych Polaków oraz zatrzymać się przy ciekawych z 78 posągamiZwiedzanie warto rozpocząć od placu Prato della Valle. Znajduje się na nim 78 posągów ludzi zasłużonych dla miasta, dzięki którym stało się ono słynne, rozwijało się i nabierało znaczenia. Rzeźby powstały w latach 1755 – Prato della ValleDla Polaków znaczenia mają posągi Stefana Batorego i Jana III Sobieskiego, ufundowane przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1789 roku. Dwa posągi z białego marmuru dłuta włoskiego rzeźbiarza Giovanniego Ferrari przedstawiające polskich królów, stoją przy wewnętrznym brzegu kanału. Napisy na postumentach głoszą, że władcy byli wychowankami uniwersytetu. Historycy w to wątpią, ale na pewno obaj władcy odwiedzili Padwę w czasie swych podróży po miastem kościołówPadwa to miejsce, gdzie miłośnicy architektury sakralnej mogą dostać zawrotu głowy. Gdyby chcieli, mogliby cały dzień zwiedzać kościół po kościele. Nawet, jeśli nie gustujecie w zabytkach architektury, dwa z nich musicie odwiedzić. To bazylika św. Justyny oraz bazylika św. często pomijany przez turystów spieszących do bazyliki św. Antoniego, znajduje się nieopodal placu Prado della Valle. Jest związany ze św. Justyną, która była prześladowana przez Dioklecjana. Budowla jest ogromna i należy do największych kościołów chrześcijańskich w Europie. Ma ponad 122 m wysokości i około 83 m szerokości. Człowiek czuje się tu bardzo mały. We wnętrzu znajdziemy wiele zabytków sztuki sakralnej między innymi obraz Męczeństwo św. Justyny, malowany przez Paolo Veronese w 1575 r. Przy ścianach prezbiterium ustawione są drewniane stalle o bogatej dekoracji św. Justyny w PadwieW bezpośrednim sąsiedztwie bazyliki św. Justyny znajduje się niewielki ale bardzo interesujący ogród botaniczny, który znajduje się na liście UNESCO. Ogród powstał w 1545 r. z inicjatywy uniwersytetu w Padwie i dzięki finansowemu wsparciu senatu Republiki Weneckiej. Ogród do dziś zachował swój pierwotny układ oraz wiele cennych okazów roślin i drzew. Spacer wśród drzew i krzewów może być chwilą odpoczynku przed wejściem do kolejnego kościoła – bazyliki św. św. Antoniego to świątynia, w której zawsze są tłumy pielgrzymów i zwykłych turystów. Pierwsi przychodzą oddać hołd świętemu i pomodlić się przy jego relikwiach i grobie, wierząc w moc uzdrowicielską św. Antoniego z Padwy. Przy grobie zostawiają medaliki, fotografie, zapalają świece. Podniosła atmosfera udziela się wszystkim powstała w latach 1232 – 1307. Bazylika nazywana przez mieszkańców Padwy Il Santo (święty) jest uwieńczona ośmioma kopułami, dwiema wieżami z dzwonami, dwiema wieżyczkami w kształcie minaretów i dwiema podobnymi do siebie dzwonnicami. Jest zbudowana w stylu romańsko-gotycko-bizantyjskim. Wszystkie jej ściany pokrywają freski lub główny zdobią rzeźby Donatella. Prezbiterium otaczają kaplice. Doskonałym dziełem Renesansu jest kaplica św. Antoniego, zbudowana w XVI wieku. Na jej ścianach są marmurowe płaskorzeźby przedstawiające sceny z życia oraz cuda, jakich dokonał św. Antoni. W centrum kaplicy wznosi się ołtarz grobowiec św. Antoniego, wykonany przez Tiziano Aspetti. Prawie każda osoba z tłumu odwiedzających to miejsce, ręką dotyka marmurowego ołtarza świętego Antoniego. Przy ołtarzu z relikwiami św. Antoniego umieszczono relikwiarze św. Faustyny oraz św. Jana Pawła kaplica od lewej strony, nazywana jest kaplicą polską i poświęcona jest św. Stanisławowi. W 1899 r. ozdobił ją freskami polski artysta Tadeusz Popiel. Umieszczono w niej polskie herby ( województw wileńskiego i kijowskiego), popiersie Jana III Sobieskiego (podobno król po zwycięskiej bitwie pod Wiedniem podarował bazylice św. Antoniego zdobyczną buławę Kara Mustafy, wielkiego wezyra dowodzącego wojskami tureckimi po Wiedniem). W polskiej kaplicy jest także popiersie i epitafium Erazma Kretkowskiego, które ułożył Jan Kochanowski oraz tablica upamiętniająca Cud nad Wisłą. Kaplica zamykana jest żelazną kratą z 1925 roku po bokach której umieszczono orły w otoczeniu ołtarza znajduje się siedem nagrobków i epitafiów. Upamiętniają one pochowanych tu lub zmarłych. Są to Stefan Ubaldini, naukowiec ze Lwowa (jego rodzina pochodziła z Florencji), Stanisław Miński, doradca króla Zygmunta III i delegat do papieża Klemensa VIII w sprawie kanonizacji Jacka Odrowąża, Aleksander Kazimierz Sapieha, Krzysztof Sapieha, podczaszy wielki litewski – obaj Sapiehowie zmarli w Padwie, ale ich ciała przewieziono do Polski oraz Stanisław Fritznekier, doktor filozofii i lewej stronie świątyni, zaraz przy wejściu, jest ołtarz św. Maksymiliana Kolbego z roku 1979. Równie ciekawa jest barokowa kaplica relikwii, zwana także kaplicą skarbca. Wystawione są tu dziesiątki relikwiarzy, kielichów, autografów świętych itp. Pośrodku znajduje się drogocenny relikwiarz, zawierający kość, fragment skóry oraz włosy św. Antoniego. W tej kaplicy przechowywany jest także język, podbródek świętego, habit św. Antoniego, trumna wewnętrzna i zewnętrzna, w której było złożone jego ciało oraz okrywający je od zaginionych, małżeństw i położnicŚwięty Antoni był jednym z najbardziej cenionych kaznodziei XIII wieku, elokwentny, ze świetną pamięcią, szeroką wiedzą i silnym, czystym głosem. Na jego msze przychodziło tak wiele osób, że nie mogły się one pomieścić w żadnym z kościołów. Urodził się pod koniec XII w. w Lizbonie, w Portugalii. W czasie swojej podróży na Bliski Wschód jego statek rozbił się na wybrzeżu Włoch. Postanowił tu zostać do końca swojego życia. Przypisuje się mu liczne cuda. Święty Antoni jest patronem osób i rzeczy zaginionych, patronem Lizbony, Padwy, franciszkanów, antoninek, licznych parafii, kościołów i bractw; dzieci, górników, małżeństw, narzeczonych, położnic, ubogich, podróżnych. Św. Antonii zmarł w 1231 r., a już rok później był kanonizowany. Wówczas podjęto decyzję o budowie bazyliki, w której miały znajdować się szczątki i inne budowleJeśli starczy wam czasu, odwiedźcie również kościół Pustelników, usytuowany w pobliżu zabytkowego klasztoru, który jest teraz siedzibą Muzeum Miejskiego w miejsce dla wiernych jest sanktuarium Matki Bożej z Tessara. Kościół ma niewielkie rozmiary, a jego wnętrze przyciąga pielgrzymów specyficzną Padwie wśród zabytków religijnych wyróżniają się oratoria, czyli miejsca modlitwy stworzone przez kościół. Miejscem obowiązkowym dla koneserów jest Cappella degli Scrovegni – kaplica, w której możemy podziwiać freski Giotta z lat 1303-1306. W kaplicy nie można przebywać dłużej niż 15 minut, a wejście należy wcześniej zarezerwować przez internet. Cała kaplica pokryta jest wyjątkowymi malowidłami, bezcennymi z punktu widzenia światowego dziedzictwa. Bilet wstępu kosztuje 13 studenci uniwersytetu w PadwieKto zdecyduje się wędrować po Padwie szlakiem naszych rodaków, nie może przepuścić uniwersytetu. Pobierało tu nauki wielu słynnych Polaków Stefan Batory, Mikołaj Kopernik, Jan Zamoyski, Jan Kochanowski, Łukasz Górnicki, kardynał Stanisław Hozjusz, Hieronim Lubomirski. Oblicza się, że w dziejach uczelni przewinęło się kilka tysięcy Polaków. Niektórzy dostępowali wysokich godności akademickich, byli profesorami, konsyliarzami, a nawet rektorami w Padwie jest piątym najstarszym istniejącym uniwersytetem świata. Uczelnia założona została w 1222 roku i była bardzo popularna. Studia bowiem były tu bezpłatne, a studenci otrzymywali stypendia, mieszkania i opiekę. Wykładano na nim medycynę, filozofię, teologię i można zwiedzać (pierwsze piętro odpłatnie). Są tu przepiękne dziedzińce, kolumnady i krużganki, posągi, katedra i wiele sal wykładowych. Najciekawszą z sal jest tzw. teatr anatomiczny zbudowany w 1594 roku na polecenie słynnego anatoma Gerolamo Fabrizio. Zachowała się katedra, z której wygłaszał swe wykłady Galileusz oraz fotele sławnych uniwersytetu odbywa się od 3 do 6 razy dziennie (poza niedzielami). Trwa około 35-40 minut. Bilet kosztuje 7 euro. W środku nie można robić ciekawe miejscaPadwa to nie tylko kościoły i place z rzeźbami. To także wąskie uliczki, romantyczne zaułki, w których można poczuć prawdziwe włoskie klimaty. Historyczne centrum miasta jest w całości zamknięte dla ruchu samochodowego. Można pospacerować po wybrukowanych wąskich uliczkach i odpocząć w restauracji lub pizzerii. Ponadto wiele tu sklepów i straganów, na których można kupić pamiątki związane ze św. czasie pobytu w Padwie warto także zobaczyć Palazzo della Ragione. Budynek od 1218 r. był siedzibą trybunału miejskiego. Wewnątrz zwiedzamy olbrzymią salę (82 metry długości 28 metrów szerokości). Są to 2324 metry kwadratowe powierzchni, nakryte drewnianym stropem nie podpartym żadnym wspornikiem. To świadczy o umiejętnościach ówczesnych budowniczych. W tej wielkiej sali jest słynny „kamień haniebny”, na którym siadali dłużnicy, powtarzając trzy razy przed tłumem świadków „cedo bonis” (co oznaczało, że odstępują swój majątek wierzycielom), po czym opuszczali miasto wolni. Taką karę zaproponował św. Antoni w 1231 roku dla wyeliminowania kary więzienia za della Ragione w PadwiePo obu stronach Palazzo Della Ragione znajdują się dwa ważne miejskie place: Piazza delle Erbe i Piazza dei Frutti. Od wieków pełniły role handlową i tak jest do dzisiaj. Kupimy tu owoce, sery, nalewki i inne jak muzeumJeśli po zwiedzaniu kościołów i placów, dojrzejecie do kolejnego espresso, postarajcie się odnaleźć w Padwie jedną z najstarszych kawiarni Włoch – Caffe Pedrocchi. Znajduje się ona tuż obok gmachu uniwersytetu. Mieszkańcy nazywają ją „caffe senza porte”, czyli kawiarnią bez drzwi. Ta nazwa ma swoje uzasadnienie, bowiem przez wiele lat lokal pozostawał otwarty całą PedrocchiKawiarnia do dzisiaj jest ulubionym miejscem wykładowców i studentów, choć wygląda jak muzeum. Każda z 10 sal, ma swoją nazwę, pochodzącą od koloru tapet i dekoracji. Jest więc sala czerwona z katedrą profesorów, sala Etrusków, mauretańska przyozdobiona pomalowanymi lustrami, czy wreszcie sala egipska zdobiona przez sfinksy i urny z prochami zmarłych. Kawa w jednej z tych sal smakuje wzorowany na PadwieMieszkańcy Zamościa powinni darzyć Padwę szczególną estymą. Jan Zamojski, który w 1561 roku studiował we włoskim mieście prawo, tak ukochał to miasto, że po powrocie do Polski postanowił założyć Zamość, miasto ufortyfikowane w taki sam sposób jak Padwa. Zamość został wybudowany od podstaw w posiadłości Zamojskiego, zgodnie z koncepcją miasta idealnego. Został zaprojektowany przez architekta padewskiego Bernardo Morando, a po jego śmierci zastąpionego przez weneckiego inżyniera Andrea Dell’Acqua. Do budowy zostali zatrudnieni włoscy murarze. Miasto ma włoską duszę, czego dowodzą liczne arkady, a także system fortyfikacyjny z Alina Gierakfoto: Jarosław Fałdziński
W kościele Św. Antoniego na Czerniakowie ściany świątyni zdobią freski, przedstawiające życie św. Antoniego w kilkudziesięciu scenach. W roku 1981 z okazji 750 rocznicy śmierci Świętego za pozwoleniem Stolicy Apostolskiej profesor anatomii na uniwersytecie w Padwie, Virgilio Meneghelli, wraz z 10 ekspertami przeprowadził badania
Padwa to miasto dobrze znane wycieczkom z Polski. Za sprawą znajdującej się tutaj Bazyliki św. Antoniego, miasta nie omija praktycznie żadna pielgrzymka z Polski kierująca się do Rzymu. Jednak to nie tylko miasto św. Antoniego Padewskiego. W Padwie podziwiać możemy wyjątkową architekturę sakralną, urzekające freski, urokliwe stare miasto i liczne kanały wodne odchodzące od rzeki Bacchiglione. W oczy rzuca się także przestrzeń publiczna i zadbana i apartamenty w PadwiePo przyjeździe do Padwy pierwsze kroki warto skierować w stronę starego miasta. Historyczne centrum jest w całości zamknięte dla ruchu samochodowego. Jest tu wyjątkowo spokojnie i przyjemnie, mimo, że spacerujemy w centrum 200-tysięcznego miasta bogatej północy Włoch. Wiele godzin można spędzić przechadzając się po elegancko wybrukowanych wąskich uliczkach, na których mieszają się mieszkańcy (zarówno pieszo jak i na rowerach, które tutaj są szczególnie popularne), jak i turyści odkrywający każdy zakamarek i zabytkowy budynek. Na starym mieście znajdziemy wiele dobrych restauracji, pizzeri i barów, czyli wszystko to, co jest typowe dla włoskich miast. Ponadto wiele tu sklepów i straganów, na których można kupić – często dość tandetne – pamiątki związane ze św. Antonim. Piazza Prato della Valle, Padwa, Włochy (fot. Alex)W historycznym centrum miasta znajdziemy kilka zabytkowych placów otoczonych pięknymi kamienicami. Warto w takim miejscu przysiąść na moment. Na niektórych placach rozstawione są barowe stoliki. W tutejszej architekturze wyraźnie widać wpływ pobliskiej Wenecji. Budynki, kościoły i pałace mają zbliżone do weneckich fasady i kolumny. Basilica di Santa Giustina, Padwa, Włochy (fot. Alex)W centrum miasta znajdują się zabytkowe oratoria, w których podziwiać można kolorowe freski oraz liczne muzea. Jeśli zamierzamy je odwiedzać lepiej zaopatrzyć się w kartę miejską, która uprawnia do zniżek (więcej szczegółów na dole artykułu). Najbardziej dynamiczny okres w rozwoju Padwy rozpoczął się wraz z nadejściem XV w. Zabytkowa architektura miasta to głównie styl renesansowy i gotycki. Loggia Amulea, Padwa, Włochy (fot. Alex)Turystyczne centrum Padwy skupia się wokół Bazyliki św. Antoniego. Praktycznie o każdej porze roku jest tu tłok, chociaż największy – co oczywiste – w czasie wakacji. Pielgrzymi przyjeżdżają tutaj dosłownie z całego świata. Zwiedzając Bazylikę i odwiedzając grób św. Antoniego na pewno spotkamy turystów ze Stanów Zjednoczonych, Rosji i Japonii. Św. Antonii urodził się pod koniec XII w. w Lizbonie, w Portugalii. W czasie swojej podróży na Bliski Wschód jego statek rozbił się na wybrzeżu Włoch. Postanowił tu zostać do końca swojego życia. Był kaznodzieją i teologiem. Przypisuje się mu liczne cuda. Na jego msze przychodziło tak wiele osób, że nie mogły się one pomieścić w żadnym z kościołów. Św. Antonii zmarł w 1231 r., a już rok później był kanonizowany. Wówczas podjęto decyzję o budowie bazyliki, w której miały znajdować się szczątki świętego. Ostatecznie budowę ukończono na początku XIV św. Antoniego znajduje się przy Piazza del Santo. Jest to największy kościół w mieście i jeden z największych w całej Wenecji Euganejskiej. Wewnątrz naprawdę jest co zwiedzać i nie jest to miejsce interesujące tylko z punktu widzenia religijnego. Część zabytków skrywanych w murach świątyni jest bezcennych. Możemy podziwiać tu rzeźby Donatella oraz freski następców Giotta, którymi byli Altichiera da Zevio i Giusta de’ Menabuoi. Bazylika św. Antoniego, Padwa, Włochy (fot. Alex)Przy bazylice znajduje się Kaplica Relikwii, w której w kryształowych relikwiarzach pielgrzymi oglądają krtań, żuchwę i język św. Antoniego. Tuż obok znajduje się trumna z ciałem świętego. Prawie każda osoba z tłumu turystów odwiedzających to miejsce ręką dotyka marmurowego ołtarza. Niektórzy wrzucają tutaj swoje listy z intencjami do św. Antoniego. Całością opiekują się zakonnicy, którzy prowadzą na terenie kompleksu swoje wydawnictwo, siedzibę stowarzyszenia, sklep z pamiątkami i muzeum. W czasie wakacji na jednym z przykościelnych trawników można organizować pikniki lub po prostu z Bazyliki na Piazza del Santo należy zwrócić uwagę na posąg konny z brązu. Przedstawia on kondotiera weneckiego Erasma di Narni, nazywanego Gattamelatą. Jest to jeden z największych tego typu pomników we Włoszech, nawiązujący do pomnika Marka Aureliusza w Rzymie. Autorem pomnika w Padwie był Donatello. Rzeźba została odsłonięta w 1447 r. Bazylika św. Antoniego, Padwa, Włochy (fot. Alex)W czasie pobytu w Padwie koniecznie należy zajrzeć do ogrodu botanicznego Orto Botanico. Jest to najstarszy ogród tego typu we Włoszech i jeden z najstarszych na świecie. W połowie XVI wydział medyczny tutejszego uniwersytetu postanowił założyć ogród w celu uprawy roślin i ziół o właściwościach leczniczych. W 1997 r. obiekt został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa z bardziej charakterystycznych miejsc w Padwie jest Prato della Valle. To nieco owalny plac wokół którego znajduje się coś w rodzaju kanału wodnego lub fosy nad którą przechodzą cztery niewielkie mosty. Po środku placu stoi fontanna, wokół rosną drzewa i równo przystrzyżony trawnik. Przy fosie ustawione są zabytkowe statuy osób szczególnie zasłużonych dla Padwy. Wśród tych osób znalazł się między innymi Galileusz. Warto zwrócić uwagę na pięknie odrestaurowane kamienice znajdujące się wokół placu i kościół Santa Giustina (Kościół św. Justyny) wewnątrz którego znajdują się relikwie św. Łukasza ewangelisty. Plac jest głównym miejscem spotkań i spacerów. Regularnie odbywa się tutaj rynek oraz różnego rodzaju imprezy czasie pobytu w Padwie warto także zobaczyć Palazzo della Ragione. Budynek od 1218 r. był siedzibą trybunału miejskiego. Wewnątrz znajduje się olbrzymia sala, długa na 82 metry i szeroka na 28 metrów. W przeszłości ozdobiona była freskami autorstwa Giotta, ale zostały one zniszczone podczas pożaru w XV w. Po obu stronach Palazzo Della Ragione znajdują się dwa ważne miejskie place: Piazza delle Erbe i Piazza dei Frutti. Od wieków były to place handlowe. Także dzisiaj stoją tu stragany. Padwa, Włochy (fot. Alex) Padwa – położeniePadwa położona jest w północno wschodnich Włoszech. Miasto liczy 212 tys. mieszkańców i jest oddalone o około 50 km od miasto przepływają niewielkie rzeki i sztuczne kanały wodne. Tereny wokół miasta są raczej równinne. Na przedmieściach Padwy łączą się ze sobą autostrady A13 biegnąca z południa i A4 łącząca wschód z zachodem Włoch. Piazza Prato della Valle, Padwa, Włochy (fot. Alex)Padwa – ciekawe miejsca, atrakcje, zabytki…Bazylika św. AntoniegoNajwiększy kościół w Padwie. Wewnątrz znajduje się grób św. Antoniego Padewskiego. Wcześniej mieścił się tu kościół Santa Maria Mater Domini. Wolą św. Antoniego był pochówek w tym miejscu. W 1238 r. miała miejsce pierwsza rozbudowa kościoła, a w późniejszych latach dobudowano dwie nawy boczne. Wnętrze kościoła jest bardzo zróżnicowane, można tu podziwiać liczne freski. Punktem obowiązkowym jest grób świętego i znajdujące się obok relikwie. Bazylikę praktycznie każdego dnia odwiedzają tłumy turystów z całego świata. Bazylika św. Antoniego, Padwa, Włochy (fot. Juan Antonio Segal)Ogród Botaniczny „Orto Botanico”Najstarszy ogród botaniczny na świecie. Został założony przez wydział medyczny padewskiego uniwersytetu. W 2018 r. bilet wstępu dla osoby dorosłej kosztował 10 euro. Dla dzieci i osób starszych przewidziane są zniżki. Ogród Botaniczny „Orto Botanico”, Padwa, Włochy (fot. Alex)Prato della ValleNajpiękniejszy plac w Padwie. Po środku znajduje się fontanna, rosną drzewa i trawa. Wokół placu wykopano fosę nad którą można przejść jednym z czterech zabytkowych mostów. Wzdłuż fosy ustawiono statuy osób zasłużonych dla Padwy. Na placu odbywają się imprezy kulturalne, cotygodniowy rynek, a wieczorami spacerują tu mieszkańcy i turyści. Piazza Prato della Valle, Padwa, Włochy (fot. Alex)Cappella degli ScrovegniKaplica, w której możemy podziwiać malowidła Giotta. Jest to punkt obowiązkowy dla koneserów sztuki. Z uwagi na rygorystyczne wymogi bezpieczeństwa najpierw w szklanym pomieszczeniu ogląda się krótki film na temat Giotta, a później przechodząc do kaplicy podziwia się freski z lat 1303-1306. Chodzi o to, aby nie naruszyć wyjątkowego mikroklimatu, który mógłby zaszkodzić dziełom sztuki. W kaplicy nie można przebywać dłużej niż 15 minut, a wejście należy wcześniej zarezerwować przez Internet (wchodzi się w 25 osobowych grupach). W czasie II wojny światowej alianci zbombardowali większość okolicznych budynków. Freski w kaplicy ocalały cudem. Cała kaplica długa na 30 metrów i wysoka na 13 pokryta jest wyjątkowymi malowidłami, bezcennymi z punktu widzenia światowego dziedzictwa. Bilet wstępu w 2018 r. kosztował 13 euro. Kaplica Scrovegnich, Padwa, Włochy (fot. Juan Antonio Segal)Palazzo della RagioneDawna siedziba miejskich trybunałów, którzy urzędowali tutaj od XIII w. Wewnątrz znajduje się olbrzymia zabytkowa sala, jedna z największych sal ówczesnej Europy. Po obu stronach budynku znajdują się place targowe Piazza delle Erbe i Piazza dei terenie dzisiejszej Padwy już w IV w. żyło plemię Wenetów. To wtedy rozpoczęła się budowa niewielkiego miasta. W XII w. Padwa była już stosunkowo dużym i ważnym ośrodkiem miejskim. Wówczas Longobardowie podbili miasto przy okazji doszczętnie go niszcząc. Wkrótce potem Karol Wielki odbił miasto z rąk Longobardów i rozpoczął się wielki okres rozkwitu. Zbudowano nowe budynki użyteczności publicznej, kościoły oraz chlubę miasta – uniwersytet. Studiowali na nim Galileusz, Mikołaj Kopernik, Jak Kochanowski i Jan Zamoyski. Uniwersytet szybko zyskał światową XVIII w. Padwa była podległa Wenecji. To właśnie w Wenecji skupiały się główne władze regionu. W kolejnych dziesięcioleciach Padwa przechodziła z rąk do rąk. Rządzili tu Francuzi, Austriacy, a później Włosi. Po jakimś czasie Austriacy ponownie odebrali Padwę Włochom. Ostatecznie od 1866 r. Padwa jest częścią Włoch. Padwa, Włochy (fot. Alex)KomunikacjaJak dojechać do PadwyNa przedmieściach Padwy łączą się ze sobą dwie ważne włoskie autostrady: A4 biegnąca ze wschodu na zachód i A13 łącząca północny wschód Włoch ze środkiem kraju. Historyczne centrum miasta w dużej części jest zamknięte dla ruchu, więc lepiej zostawić samochodów przy jednej z ulic poza centrum lub na kolejowy w PadwieW Padwie znajduje się dworzec kolejowy mający połączenia z najważniejszymi miastami Włoch. Pociągiem Frecciaargeno jedzie się stąd do Wenecji zaledwie 26 minut. Cena biletu w 2018 r. wynosiła ok. 18 euro. Dla porównania na tej samej trasie pociąg regionalny jadący godzinę kosztował 4,25 miejskaIstnieje możliwość nabycia karty miejskiej (Padova Card) w cenie 16 euro (ważna przez 48 godzin) lub 21 euro (ważna przez 72 godziny).Miasta partnerskieNancy (Francja)Freiburg (Niemcy)Boston (Stany Zjednoczone)Handan (Chiny)Iaşi (Rumunia)Beira (Mozambik)Coimbra (Portugalia)Cagliari (Włochy)Zadar (Chorwacja)
Historia. Założona w roku 1887 w czasie generalatu Bernardyna Del Vago z Portogruaro. Ma swoją siedzibę w Rzymie w okolicach Lateranu. Działalność dydaktyczną zainaugurowała 20 listopada 1890 jako Collegium S. Antonii Patawini in Urbe. Pius XI ogłosił kanoniczną erekcję franciszkańskiego ośrodka naukowego 17 maja 1933.
Padwa, bazylika San AntonioPadwa, bazylika św. AntoniegoPadova, basilica di San Antonio Lokalizacja: Padwa, Piazza del Santo ( Budowa: 1232-1307 Styl: romanizm, gotyk, bizantyjski HISTORIA. Bazylika świętego Antoniego w Padwie należy do najważniejszych miejsc pielgrzymkowych nie tylko we Włoszech ale i w całej Europie. Budowę świątyni rozpoczęli franciszkanie w 1232 r. a więc w rok po śmierci świętego Antoniego, którego grobowiec umieszczono w nowym kościele. Główne prace budowlane zostały wykonane do końca XIII w. ale za datę ukończenia budowy uznaje się rok 1307. ARCHITEKTURA. Kościół łączy w sobie w sobie cechy architektury romańskiej i gotyckiej oraz wpływy bizantyjskie, przeniesione za pośrednictwem sztuki weneckiej. Bazylika nazywana przez mieszkańców Padwy "Il Santo" (święty) jest najokazalszą świątynią w mieście, jej długość wynosi 115 m a szerokość 55 m. Złożona jest z trójnawowego korpusu bazylikowego z transeptem oraz wielobocznie zamkniętego prezbiterium z obejściem i wieńcem prostokątnych kaplic. W narożach prezbiterium i transeptu wznoszą się dwie cylindryczne wieże, nakryte ostrosłupowymi hełmami, ich poszczególne kondygnacje przeprute są ostrołukowymi arkadami. Nad kościołem wznosi się osiem kopuł, z których centralna, umieszczona nad skrzyżowaniem naw posiada formę ostrosłupa z latarnią. Szeroka fasada frontowa w dolnej części złożona jest z czterech profilowanych ostrołukowych wnęk, szerszych zewnętrznych i węższych wewnętrznych, które mieszczą smukłe otwory okienne i portale wejściowe. Między wnękami umieszczony jest główny portal wejściowy, zamknięty półkoliście. W górnej kondygnacji znajduje się galeria złożona z ostrołukowych arkadek wspartych na filigranowych filarkach. Powyżej w trójkątnym szczycie, między parami ostrołukowych okienek umieszczona jest rozeta z maswerkiem. Wnętrze kościoła rozczłonkowane jest półkolistymi arkadami, którymi nawa główna i transept otwierają się do naw korpusu i prezbiterium. Prezbiterium od obejścia (ambitu) oddziela ściana przepruta dwiema kondygnacjami smukłych arkad, z których te z dolnej kondygnacji są znacznie wyższe od tych z górnej. WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. W prezbiterium znajduje się ołtarz główny wykonany w połowie XV w. przez wybitnego przedstawiciela włoskiego renesansu Donatella. Niestety to prawdziwe arcydzieło było kilka razy przekształcane (1582 i 1651), przez co zatraciło swój niepowtarzalny charakter. Nie ma także pewności czy rzeźby ołtarzowe ustawione w czasie rekonstrukcji ołtarza podjętej w 1898 r. są oryginalnymi dziełami Donatella. Nie ma za to żadnych wątpliwości, że umieszczona w ołtarzu grupa Ukrzyżowania, powstała w 1445 r., jest dziełem samego mistrza. W XVI w. lewe ramię transeptu zamieniono na kaplicę św. Antoniego, została ona urządzona w stylu renesansowym prawdopodobnie według projektu Tullio Lombardo. Od przestrzeni transeptu została oddzielona arkadowym przejściem o półkolistych łukach. Po środku kaplicy na podwyższeniu wznosi się grobowiec św. Antoniego, który w 1594 r. wykonał Tiziano Aspetti. Na ścianach zaś przedstawione zostały rzeźbione sceny z życia św. Antoniego, wśród autorów prac są tak wybitni artyści późnego renesansu jak Jacopo Sansovino. Tuż obok znajduje się kaplica bł. Łukasza Belludi, ucznia i towarzysza św. Antoniego. Jej ściany zdobią wspaniałe freski wykonane w 4. ćw. XIV w. przez weneckiego malarza Giusto de'Menabuoi. W centralnym punkcie artysta przedstawił tronująca Madonnę w otoczeniu świętych franciszkańskich. W ustawionym po środku kaplicy kamiennym sarkofagu spoczywają szczątki bł. Łukasza. Prezbiterium otaczają gotyckie kaplice, odchodzące promieniście, których ściany zostały pokryte malowidłami dopiero na przełomie XIX i XX w. Jedna z nich, czwarta od lewej strony, nazywana jest kaplicą polską i poświęcona jest św. Stanisławowi. W 1899 r. ozdobił ją freskami polski artysta Tadeusz Popiel. Na osi prezbiterium, między gotyckimi kaplicami, pod koniec XVII w. dobudowana została barokowa kaplica Relikwii. Zostały tu zgromadzone relikwiarze, wykonane w XIV i XV w. oraz współczesne, w których znajdują się doczesne szczątki św. Antoniego, zachowany w doskonałym stanie język świętego. W prawym ramieniu transeptu w 1372 r. wenecki artysta Andriolo de Santi urządził kaplicę św. Jakuba. Freski w tej kaplicy wykonał w końcu XIV w. Altichiero da Verona, który w szczególnie interesujący sposób przedstawił scenę Ukrzyżowania, podzieloną ostrołukowymi arkadami na trzy strefy. Do południowej nawy przylega jeszcze gotycka kaplica Najświętszego Sakramentu, wzniesiona w 1457 r. W kaplicy tej został pochowany pozostający na służbie Republiki Weneckiej, słynny kondotier Erasmo de Narni, zwany Gattamelata (zm. 1443). Jego wspaniały konny pomnik wykonany z brązu przez Donatella w latach 1447-53, ustawiony jest na placu przed bazyliką. LITERATURA Bazylika św. Antoniego. Przewodnik, Padwa 2009Padwa. Historia, sztuka, kultura, wyd. Medoacus 2000Trzeciak P., Donatello, [w:] Sztuka Świata, T. V., Warszawa 1992Strona interneotwa: Padwa, bazylika San Antonio Kościoły w Padwie Padwa, bazylika San Antonio Padwa, bazylika Santa Giustina Padwa, katedra Santa Maria Assunta Padwa, kościół Eremitani Padwa, kościół Santa SofiaPadwa, kościół Santa CrocePadwa, kościół San GaetanoPadwa, kościół San Canziano
Asyż miastem świętego Franciszka. Na przełomie XII i XIII wieku w Asyżu mieszkał Franciszek, założyciel zakonu franciszkanów. Franciszkanie praktykują cnoty ubóstwa oraz wierzą w jedność człowieka z naturą, roślinami i zwierzętami. To prawdopodobnie sprawiło, że Franciszek należy do ulubionych świętych katolickich, a do
Padwa, miejsce kojarzone w szerszej świadomości z postacią św. Antoniego, to na pewno jedno z najciekawszych - ale i często pomijanych przez turystów - włoskich miast. Chociaż obszar dzisiejszej Padwy zamieszkiwany był już w czasach rzymskich, to nie odnajdziemy w mieście wielu śladów z tego okresu. Zachował się fragment ruin rzymskiego amfiteatru z początku I wieku. W Padwie odnajdziemy za to dobrze zachowaną architekturę średniowieczną i renesansową, zarówno świecką jak i kościelną. Padwa jest również ważnym ośrodkiem akademickim, nie powinien nas więc dziwić widok wielu młodych mieszkańców na ulicach oraz duży wybór knajp i restauracji nastawionych na młodszych odwiedzających. Jako ciekawostkę można dodać, że w Padwie wynaleziono popularny we Włoszech alkohol Aperol. Dziś marka należy do globalnej korporacji Campari, nie powinniśmy jednak mieć problemu z zakupem na mieście tego popularnego aperitifu czy drinków na jego bazie. Wybierasz się do Padwy? Sprawdź nasz artykuł: Gdzie spać w Padwie? Garść praktycznych informacji i przykładowe noclegi. Padwa - widok na plac Prato della Valle Chcesz obejrzeć więcej zdjęć? Zobacz naszą: galerię zdjęć z Padwy. Jak zwiedzać Padwę? Padwę dobrze zwiedza się pieszo. Szczególnie przyjemne jest przemierzanie labiryntów średniowiecznych uliczek w najstarszej części miasta pomiędzy katedrą a historycznymi placami miejskimi. Można powiedzieć, że Padwa jest modelowym włoskim miastem. Spotkamy tu połączenie różnych epok - mijać będziemy średniowieczne ulicę i renesansowe pałace, a wszystko to poprzeplatane jest typowo młodzieżowym klimatem ośrodka pełnego studentów. Odległości w centrum nie są duże, chociaż np. dworzec kolejowy oddalony jest dalszy kawałek od historycznego centrum. Jeśli będziemy chcieli dostać się gdzieś szybciej możemy skorzystać z dobrze działającej komunikacji miejskiej. Komunikacja miejska w Padwie Komunikacja publiczna w Padwie oparta jest na autobusach oraz jednej długiej linii tramwajowej. Pojedyncze bilety ważne są 75 minut. Jeśli planujemy częstsze podróże to możemy rozważyć zakup karnetu składającego się z 10 biletów. Jest to zestaw pojedynczych biletów, z których może korzystać więcej niż jedna osoba. Dostępne są również bilety czasowe. Tramwaj może okazać się wygodną opcją jeśli wizytę w Padwie zaczynamy na dworcu kolejowym lub autobusowym. Tramwaje kursują co kilka minut. Bilety kupimy w kioskach lub punktach z oznaczeniem "T" (Tabaccheria). Czasem punkt taki znajduje się wewnątrz kawiarni znajdującej się najbliżej przystanku. Bilety bez problemu zakupimy na dworcu. Do autobusu wsiadamy przodem lub tyłem i kasujemy bilet. Wysiadamy środkiem. Wiele przystanków jest na żądanie, pamiętajmy o pilnowaniu trasy. Mapę sieci znajdziemy pod tym adresem, chociaż wygodniejsze może być skorzystanie z map Google. Street art w Padwie Rowery [aktualizacja 2017] Padwa jest miastem idealnie dostosowanym do ruchu rowerowego. Mnogość ścieżek rowerowych i zrozumienie mieszkańców dla poruszających się na dwóch kółkach pozwala na przyjemne zwiedzanie miasta korzystając z tej formy transportu. W Padwie funkcjonuje oficjalna wypożyczalnia rowerów GoodBike Padova. Zasady są zbliżone do tych znanych z innych miast. Najpierw musimy wykupić abonament, później możemy wypożyczać rowery z jednej z 25 stacji zlokalizowanych na obszarze historycznego centrum. Pierwsze 30 minut korzystania jest darmowe, potem naliczane są opłaty. Drugie pół godziny kosztuje 0,50€, druga godzina 1,50€, a każda kolejna to z kolei koszt 2€. (aktualizacja 2017) Dla turystów przygotowano również dwie specjalne warianty (aktualizacja 2017): 4FORYOU - umożliwia darmowe korzystanie przez 4 godziny, cena 8€ 8FORYOU - umożliwia darmowe korzystanie przez 8 godzin, cena 13€ Oficjalna strona firmy GoodBike Padova dostępna jest pod tym adresem. Znajdziemy tam wszystkie informacje, niestety musimy użyć translatora. Jeśli będziemy mieć problemy podczas korzystania ze strony lub chcielibyśmy zakupić abonament na miejscu możemy udać się do oficjalnego punktu sprzedaży pod adresem via Altinate 70. Punkt otwarty jest od poniedziałku do piątku od 9:00 do 19:00. Karta turystyczna PadovaCard (aktualizacja 2017) Władze miejskie Padwy przygotowały dla turystów specjalną kartę turystyczną o nazwie PadovaCard. Karta występuje w dwóch wariantach: 48-godzinna - koszt 16€, 72-godzinna - koszt 21€. Z karty może korzystać jedna osoba dorosła i jedno dziecko poniżej 14. roku życia. Kupując kartę możemy korzystać z komunikacji publicznej oraz otrzymujemy możliwość darmowego wejścia do części ważnych atrakcji w mieście, w tym do kaplicy Scrovegni (musimy wcześniej zarezerwować miejsce za co dopłacamy 1€ (aktualizacja 2017)), do muzeów miejskich, do Palazzo della Ragione czy do oratorium św. Rocha. Niestety, karta nie obowiązuje w uniwersytecie, ogrodzie botanicznym czy chociażby w oratorium św. Jerzego przy Bazylice św. Antoniego. Karta zapewnia również zniżki do niektórych atrakcji jak wspomniany wcześniej ogród botaniczny czy inne atrakcje w regionie. Kartę możemy zakupić w punktach informacji turystycznej, w kasach Muzeum Eremitani oraz online na oficjalnej stronie. Ten ostatni sposób nie jest zbyt wygodny, sama strona jest bardzo "toporna". Pamiętajmy, że podczas zakupu (online czy na miejscu) powinniśmy od razu zarezerwować wizytę w kaplicy Scrovegni, w sezonie może zabraknąć miejsc! Punkt informacji turystycznej Będąc w Padwie możemy zajrzeć do jednego z punktów informacji turystycznej. Na miejscu możemy otrzymać mapę oraz wiele informacji praktycznych o atrakcjach i o karcie PadovaCard. Na miejscu dogadamy się po angielsku. Punkty: Dworzec główny w Padwie (Stazione FS) Adres: Piazzale Stazione Ferroviaria Padova Otwarty od poniedziałku do soboty od 9:00 do 18:00 (z przerwą 13:00-14:00) Punkt informacji Vicolo Pedrocchi Otwarty od poniedziałku do soboty od 9:00 do 19:00 Adres: Vicolo Pedrocchi Ile czasu poświęcić na zwiedzanie Padwy? Wiele osób decyduje się na odwiedzenie Padwy w ciągu jednego dnia. Warto jednak rozważyć dłuższy pobyt, optymalne wydają się 2 do 3 dni. Atrakcji nie powinno nam zabraknąć, a przy okazji możemy zapoznać się z bogatą ofertą kulinarną. Zwiedzanie Padwy Za historyczne centrum Padwy uważa się imponujący budynek Palazzo della Ragione oraz otaczające go place. W miejscu tej średniowiecznej budowli prawdopodobnie w czasach antycznych znajdowało się rzymskie forum. Palazzo della Ragione w Padwie Palazzo della Ragione oddany do użytku został w 1218 lub 1219 roku i od początku pełnił istotną funkcje w życiu miasta. Na parterze znajdowały się sklepy oraz zakłady rzemieślnicze (sprzedające futra), a na piętrze sale sądowe oraz pomieszczenia zajmowane przez zarządców miejskich. Dolna część nosi nazwę Sottosalone, a górna il Salone. Górne piętro początkowo składało się z trzech sal, jednak 2 lutego 1420 roku dach został doszczętnie zniszczony w trakcie pożaru. Podczas tworzenia planów odbudowy zdecydowano się na stworzenie jednej olbrzymiej hali. O jej rozmiarze może świadczyć fakt, że jest to największa średniowieczna hala tego typu w Europie. Wnętrze hali jest dziś puste, o ile nie odbywa się w niej żadna wystawa. Wyjątkami są olbrzymia (chociaż i tak wydaje się relatywnie mała…) drewniana rzeźba konia z 1466 roku oraz tzw. kamień wstydu (Pietra del vituperio). Nazwa kamienia wzięła się stąd, że trzykrotnie musieli na nim usiąść dłużnicy (w samej bieliźnie!) przed wygnaniem z miasta. Największą atrakcją il Salone są freski ścienne nawiązujące do miesięcy, znaków zodiaku i planet. Wejście na górne piętro jest płatne. Palazzo della Ragione rozdziela dwa place - Piazza delle Erbe (na południu) oraz Piazza dei Frutti. Na obu z nich odbywają się targi ze świeżymi produktami (warzywa, owoce, ryby, mięso). Znajdziemy tu także knajpki, w których wypijemy aperitif i zjemy coś małego (np. kanapki ze świeżymi produktami). Kierując się na zachód możemy dojść do kolejnego placu - Piazza dei Signori. Ozdoļą placu jest wieża/brama Torre Dell’Orologio z najstarszych działającym zegarem astronomicznym na świecie. Do wnętrza wieży w 2017 roku można było wejść tylko w weekendy. Sam plac Piazza dei Signori jest jednym z ulubionych miejsc mieszkańców, zawsze znajdziemy tu zapełnione stoliki z okolicznych knajp. Po południowej stronie placu warto spojrzeć na budynek Loggia del Consigli z końca XIII wieku. Jeśli jednak z placu Palazzo della Ragione ruszymy na wschód po chwili dojdziemy do historycznej kawiarni Cafè Pedrocchi. Miejsce to powstało w XVIII wieku i od początku przyciągało do siebie artystów, studentów i innych mieszkańców szukających intelektualnej rozrywki. Do dziś na parterze funkcjonuje kawiarnia (warto wejść do środka i zobaczyć ciekawe zdobienia), a na pierwszym piętrze otworzono muzeum (Museo del Risorgimento). W przeszłości górne piętro nosiło nazwę Casino Pedrocchi i odbywały się tam imprezy oraz spotkania. Jeśli interesują nas tego typu atrakcje warto zajrzeć do środka i zobaczyć oryginalne wyposażenie i dekoracje ( Pokój Egipski, Pokój Etruski czy Salę Balową). Na piętrze stworzono także wystawę opisujące okres od końca Republiki Weneckiej do początku Zjednoczonych Włoch. Katedra oraz Plac Katedralny Kolejnym z istotnych placów miejskich jest Plac Katedralny (Piazza del Duomo). Chociaż nie zdarza się to zbyt często, to katedra jest dopiero trzecią świątynią pod względem wielkości w mieście. Katedra w Padwie Trzeba uczciwie przyznać, że katedra w środku nie imponuje. Ściany są odnowione i zdają się być bardzo surowe, nie czuć tu historycznego klimatu znanego z innych włoskich katedr. Aż ciężko uwierzyć, że projekt prezbiterium jest autorstwa samego Michała Anioła. Do katedry wejdziemy za darmo, jest ona jednak zamykana na chwilę w środku dnia. Prawdziwym skarbem jest dopiero znajdujące się po prawej stronie od wejścia do katedry baptysterium. W środku możemy zobaczyć freski autorstwa Giusto de Menabuoi’ego z drugiej połowy XIV wieku. Na freskach zobaczymy sceny z życia Jezusa. Na miejscu może nas zaboleć szyja od spoglądania na niesamowity sufit ozdobiony freskiem, na którym Jezus otoczony jest postaciami świętych. Turyści do środka wpuszczani są w grupach co 30 minut. Jeśli jednak nie ma nikogo w środku lub są pojedyncze osoby możemy poprosić pracownika o szybsze wejście. Północną stronę Placu Katedralnego zamyka brama Arco Vallaresso, a południową Muzeum Diecezjalne (Museo Diocesano di Padova) mieszczące się w Pałacu Biskupa (Palazzo Vescovile). Pałac powstał na początku XIV wieku, jednak w XV wieku został przebudowany w stylu renesansowym. W środku nie znajdziemy wielu eksponatów, będą to raczej pojedyncze obrazy religijne czy manuskrypty. Prawdziwą perełką tego miejsca jest natomiast imponująca Sala Biskupa (Salone dei Vescovi) z drewnianą podłogą oraz pomalowanymi sufitem i ścianami. W środku zobaczymy także małą kaplicę Santa Maria degli Angeli wypełnioną freskami. Padwa - Pałac Biskupa czyli Palazzo Vescovile i Sala Biskupa (Salone dei Vescovi) W piwnicach pałacu odbywają się wystawy czasowe. Co ciekawe, podczas prac remontowych odkryto tam oryginalne pomieszczenia więzienie - malutkie pokoje, do których prowadzą drewniane drzwi. Jeśli chcielibyśmy je zobaczyć musimy poprosić o pomoc jednego z pracowników muzeum. Uniwersytet Uniwersytet w Padwie jest drugim najstarszym uniwersytetem we Włoszech i piątym najstarszym istniejącym uniwersytetem świata. Uczelnia założona została w 1222 roku (data oficjalna, jest prawdopodobne, że prawdziwa data jest wcześniejsza) przez profesorów i studentów najstarszego włoskiego uniwersytetu z Bolonii. Od początku istnienia instytucji przyświecała idea całkowitej wolności nauki zgodnie z hasłem Libertas scholastica. Innym dowodem otwartego podejścia jest to, że padewski uniwersytet z dyplomem skończyła pierwsza kobieta na świecie - Elena Lucrezia Cornaro Piscopia w 1678 roku. Od 1539 roku główna siedziba uniwersytetu mieści się niemal w samym historycznym centrum w Pałacu Bo (Palazzo del Bo, adres: Via 8 Febbraio 1848, 2). Możemy za darmo zajrzeć na dziedziniec lub zdecydować się na płatne zwiedzanie pomieszczeń z przewodnikiem. Cały pałac ozdobiony jest herbami rodów wspierających uniwersytet. W trakcie wycieczki z przewodnikiem (po angielsku): Wejdziemy do słynnej sali Magna Aula. Zobaczymy trybunę z której przemawiał Galileusz. Zobaczymy obrazy i popiersia słynnych studentów z całego świata, w tym Stefana Batorego czy Jana Zamoyskiego. Na uniwersytecie w Padwie studiowało także wielu innych naszych rodaków, w tym Mikołaj Kopernik i kardynał Stanisław Hozjusz. Wejdziemy do sali medycznej z oryginalnym drewnianym sufitem z XIV wieku i czaszkami wykładowców. Zobaczymy najstarszy zachowany Teatr Anatomiczny na świecie (z 1595 roku). Jeśli wcześniej odwiedziliśmy Bolonię to padewski Teatr Anatomiczny może nas zaskoczyć swoim rozmiarem. W porównaniu do swojego bolońskiego odpowiednika jest wręcz mikroskopijny. Spowodowane jest to tym, że w momencie powstania sekcja zwłok traktowana była jako bezczeszczenie ciała i na przeprowadzenie takiej operacji wymagana była zgoda władz miejskich. Te zezwalały na tę procedurę zaledwie kilka razy w roku. Z tego powodu w celach dydaktycznych… wykradano ciała z cmentarzy. Teatr Anatomiczny nie posiadał okien, a ciało wyjeżdżało na specjalnej podstawce z dołu. Aż trudno uwierzyć, że podobno w środku mieściło się nawet 250 osób! Zwiedzanie odbywa się od 3 do 6 razy dziennie od poniedziałku do soboty, w godzinach: 9:30, 10:30, 11:30 (wtorek, czwartek, sobota) oraz 14:30, 15:30 i 16:30 (poniedziałek, środa, czwartek, piątek). Trwa około 35-40 minut. Bilet kosztuje 7€ (aktualizacja 2017), nie obowiązuje tu karta miejska. W środku nie można robić zdjęć, a niektóre sale mogą nie być dostępne w trakcie zwiedzania. Bilety kupujemy w specjalnej wolnostojącej budce w środku. Uniwersytecki ogród botaniczny Innym historycznym miejscem związanym z nauką jest uniwersytecki ogród botaniczny. Ogród założony został w 1545 roku co czyni go pierwszą placówką tego typu na świecie. W ogrodzie pojawiły się pierwsze egzotyczne rośliny spoza Europy, które zmieniły dietę Włochów, a później Europejczyków. Przykładem oryginalnych roślin, które przez Padwę rozprzestrzeniły się po Europie są słonecznik czy agawa. To także tutaj sprowadzano jedne z pierwszych ziemniaków czy sezam. Ogród botaniczny w Padwie Do dziś zachowała się najstarsza część ogrodu w formie koła otoczonego kanałem wody. Ogród został wpisany na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO. Kształt ogrodu miał symbolizować ziemię. Dziś oprócz historycznej części na terenie ogrodu znajdziemy również nowoczesne szklarnie z roślinami z obu Ameryk. Niestety, wejściówki są stosunkowo drogie. Bilet normalny kosztuje 10€, a bilet z kartą PadovaCard 5€ (aktualizacja 2017). Najstarsza część jest przyjemna, chociaż niewielka. Nie każdy będzie zadowolony po wizycie biorąc pod uwagę wysokość ceny. Piazza Eremitani, muzea miejskie oraz Kaplica Scrovegni Za swoiste centrum sztuki i historii Padwy można uznać Plac Eremitani (Piazza Eremitani) i jego okolicę. Mniej niż 300 metrów na północ od placu stoi słynna kaplica Scrovegni (Cappella degli Scrovegni) ozdobiona freskami Giotto (Giotto di Bondone) z 1305 roku. Freski przedstawiają sceny z życia Maryi oraz Jezusa i uważane są za jedno z największych dzieł sztuki europejskiej z tego okresu. Kaplica w przeszłości była częścią wyburzonego w pierwszej połowie XIX wieku pałacu. Cappella degli Scrovegni - Wnętrze kaplicy Scrovegni w Padwie Aby odwiedzić kaplicę musimy wcześniej zarezerwować lub kupić bilet na konkretny dzień i godzinę. Możemy to zrobić w budynku Muzeum Eremitani (Musei Civici Eremitani), w punktach informacji turystycznej jeśli kupujemy kartę PadovaCard lub online na tej stronie. Aby dojść do kaplicy musimy przejść przez Muzeum Eremitani. W sezonie możemy mieć trudności ze zrobieniem rezerwacji na ten sam dzień. Do kasy najlepiej udać się z samego rana, powinny być wtedy jeszcze pojedyncze miejsca na późniejsze godziny. Jeśli dokonaliśmy jedynie rezerwacji musimy zamienić ją na bilet do 45 minut przed wejściem. Pamiętajmy też, aby zostawić plecaki i torby w przechowalni. Przed wejściem do wnętrza kaplicy wchodzimy do specjalnej sali multimedialnej, gdzie przez około 15 minut w słuchawkach oglądamy film. Następnie wchodzimy na maksymalnie 15 minut do wnętrza kaplicy. Realnie w środku jesteśmy z 10-12 minut, część czasu zajmuje wejście całej grupy do środka. Jeśli zależy nam na szybkim wejściu powinniśmy ustawić się jak najbliżej drzwi. Inne atrakcje okolicy Placu Eremitani: Muzeum Eremitani (Musei Civici Eremitani) - muzeum w historycznym klasztorze składające się z części archeologicznej oraz pinakoteki. W części historycznej zobaczymy eksponaty znalezione w grobach w regionie, ale też rzymskie mozaiki, mumie czy freski ścienne. W pinakotece oprócz obrazów religijnych przechowywana jest duża kolekcja krajobrazów. W środku zobaczymy prace Tycjana czy Tintoretto. Pałac Zuckermann (Palazzo Zuckermann) - muzeum mieszczące się w budynku po drugiej stronie ulicy. W środku zobaczymy różne eksponaty związane z życiem codziennym jak monety czy meble. Kolekcja nie jest olbrzymia, jeśli mamy kartę miejską warto zajrzeć do środka. Arena Romana di Padova - ruiny rzymskiego amfiteatru z I wieku naszej ery. Zachowały się jedynie mury, których część została zburzona podczas budowy pałacu oraz kaplicy Scrovegni. Dziś na terenie teatru odbywają się koncerty i inne wydarzenia kulturalne. Kościoł Eremitani (Chiesa degli Eremitani) - kościół przylega od południowej strony do Muzeum Eremitani. Pomimo poważnych zniszczeń w trakcie II Wojny Światowej warto zajrzeć do środka. Plac Prato della Valle Zaraz po Bazylice św. Antoniego to gigantyczny plac Prato della Valle jest najbardziej charakterystycznym symbolem miasta. Eliptyczny plac ma powierzchnię 90 000 metrów kwadratowych, co czyni go jednym z największych placów w Europie i na świecie. Na środku placu znajduje się wysepka Isola Memmia otoczona kanałem, wzdłuż którego stoją statuy świętych i innych ważnych osobistości ( Dantego). W ciepłe dni plac pełen jest mieszkańców odpoczywających na ławkach lub bezpośrednio na trawie. Plac Prato della Valle w Padwie Na plac z historycznego centrum miasta najwygodniej dojść ciągnącymi się jeden za drugim deptakami Via Roma oraz Via Umberto I. Po drodze miniemy dziesiątki sklepów czy kawiarni. Po zachodniej stronie placu stoi ciekawy budynek Lodge Amulea, który dziś zajmują władze miejskie. W południowo wschodnim rogu placu łatwo wypatrzymy monumentalną Bazylikę Santa Giustina będąca jednym z największych kościołów chrześcijańskich na świecie. W środku bazyliki zobaczymy Pozostałość kaplicy z V wieku (z fragmentem mozaiki i grobem pierwszego biskupa Padwy Prosdocimusa). Pierwotna kaplica została zniszczona w 1117 roku podczas trzęsienia ziemi. Korytarz męczenników (Il Corridoio dei Martiri) ze studnią o tej samej nazwie, w której przez kraty zobaczymy szczątki świętych. Masywną żelazną klatkę w której przechowywane są szczątki św. Łukasza. Korytarz i studnia męczenników w Bazylice Santa Giustina w Padwie Studnia męczenników odkryta została w 1257 roku po tym, jak pękła podłoga bazyliki. Prawdopodobnie są tu szczątki ofiar wczesnochrześcijańskich pogromów. Bazylika jest zamykana w środku dnia. Wejście do środka jest darmowe. Kult św. Antoniego Każdego roku miliony pielgrzymów przybywają do Padwy w celu odwiedzenia Bazyliki i barokowej Kaplicy Relikwii Antoniego Padewskiego. Budowę świątyni rozpoczęto w 1232 roku, zaledwie rok po śmierci świętego. Prace zakończono w 1310 roku. Wnętrze wypełnione jest kaplicami (niestety w większości zamkniętymi, można oglądać przez kraty) oraz dziełami sztuki z różnych epok i różnych styli. Główny ołtarz bazyliki został stworzony przez florenckiego artystę Donatello. Bazylika Świętego Antoniego w Padwie W środku znajdziemy również polskie akcenty. Przy ołtarzu z relikwiami św. Antoniego umieszczono relikwiarze św. Faustyny oraz św. Jana Pawła II. Turystów bardziej może zainteresować jednak polska kaplica znajdująca się po lewej stronie od wejścia do Kaplicy Relikwii. W środku zobaczymy groby polskich możnych, tablice wotywne i inne elementy związane z naszym krajem. Łatwo w tłumie ją przegapić. W środku wypatrzymy ołtarz św. Stanisława, herby ( województw wileńskiego i kijowskiego), popiersie Jana III Sobieskiego, popiersie i epitafium Erazma Kretkowskiego (epitafium ułożył Jan Kochanowski) czy tablicę upamiętniająca Cud nad Wisłą. Kaplica zamykana jest żelazną kratą z 1925 roku po bokach której umieszczono orły w koronie. Wejście do Bazyliki św. Antoniego jest darmowe. Bazylika to jednak nie tylko kościół, ale cały kompleks - składający się również z trzech dziedzińców z krużgankami i muzeum (wejście biletowane). Muzeum składa się z dwóch pięter. Na parterze przechowywane są ofiary składane przez zwykłych ludzi, na piętrze zobaczymy z kolei dzieła sztuki przekazane kościołowi, kadzielnicę w formie statku stworzoną w Norymberdze czy obrazy religijne. Kadzielnica w kształcie statku (stworzoną w Norymberdze) - muzeum Bazyliki św. Antoniego w Padwie Na Piazza del Santo oprócz wejścia do bazyliki znajdziemy również wejście do Oratorium św. Jerzego (Oratorio di San Giorgio). Wejście do środka jest płatne. Samo pomieszczenie udekorowane jest freskami uczniów samego Giotto. Kaplica powstała w drugiej połowie XIV wieku, a freski zachowane są w dobrym stanie. Obok oratorium znajduje się inny ukryty skarb Padwy, znajdujące się na pierwszym piętrze miejsce spotkań Scoletta del Santo, które swoimi pracami ozdobił sam Tycjan. Wejście do każdego z miejsc kosztuje 3€, możliwy jest zakup biletu łączonego za 5€. (aktualizacja 2017) Będąc na placu lub w bazylice uważać powinniśmy na kieszonkowców. Dookoła placu Piazza del Santo rozlokowani są sprzedawcy pamiątek, atmosfera na miejscu przypomina tą znaną z polskich odpustów. Na terenie kompleksu znajdziemy również oficjalny sklep i toalety. Kościoły i oratoria Padwa zachwyca swoimi budowlami religijnymi. Wyróżniają się przede wszystkim ozdobione freskami oratoria, kaplice czy miejscami spotkań zakonników nazywane Scoletta. Oratoria były miejscami modlitwy stworzonymi przez władze kościelne. Część z najważniejszych miejsc opisaliśmy w poprzednich akapitach. W tej sekcji przedstawimy kilka dodatkowych punktów wartych uwagi. Scolleta przy kościele Karmelitów (Basilica e Scoletta di del Carmine, adres: Piazza Petrarca 1) - budynek przy kościele Karmelitów (Basilica del Carmine) jest jednym z ukrytych skarbów Padwy. Do środka, w przeciwieństwie do innych miejsc tego typu w mieście, wejdziemy za darmo. W środku zobaczymy freski malowane przez niemal 60 lat przez czterech różnych artystów (od 1505 do 1560 roku). Na wejściu dostaniemy ulotkę z opisami w języku angielskim. Warto zapytać o fresk znajdujący się na ulotce pod numerem 17. Znajduje się on na zakrystii, ale możliwe, że pracownicy na chwilę nas tam wpuszczą. Oratorium św. Rocha (Oratorio di San Rocco) - dwupiętrowy budynek wypełniony freskami z życia św. Rocha. Niestety, górne piętro nie jest dostępne. Niektóre z fresków nie są w idealnym stanie, nadal jednak zachwycają kunsztem artysty. Freski przedstawiające życie św. Rocha - Oratorium św. Rocha (Oratorio di San Rocco) w Padwie Sanktuarium św. Leopolda Mandica (Santuario di San Leopoldo Mandic) - sanktuarium znajduje się kawałek dalej od centrum. Kościół jest częścią konwentu kapucynów i został niemal doszczętnie zniszczony w trakcie wojny, a potem odbudowany. W środku zobaczymy grób świętego, przejdziemy przez krużganki i inne pomieszczenia wykorzystywane przez zakonników. W przeciwieństwie do poprzednich opisywanych miejsc w środku nie zobaczymy historycznych fresków i zdobień. Inne zabytki, atrakcje i ciekawe miejsca Spacerując po Padwie zobaczymy jeszcze wiele ciekawych struktur i miejsc. W tej sekcji wymieniliśmy kilka wartych uwagi: Ponte Molino - rzymski most z pierwszego wieku przed naszą erą. Znajduje się blisko historycznych fortyfikacji. Nazwa mostu nawiązuje do znajdujących się tu w przeszłości 34 masywnych młynów. Do mostu prowadzi brama z XIII wieku. Loggia e Odeo Cornaro (Loggia i Odeon Cornaro) - pozostałość po renesansowym kompleksie pałacowym i ogrodowym. Do odwiedzenia możliwe są dwa budynki wewnątrz których zobaczymy freski i klimatyczne pomieszczenia. Loggia służyła w przeszłości jako miejsce występów artystycznych. Drugi z budynków był z kolei miejscem spotkań, muzyki oraz poezji. Kompleks jest trochę ukryty i znajduje się tuż obok Bazyliki św. Antoniego. Bilet wstępu 3€. (aktualizacja 2017) Loggia i Odeon Cornaro w Padwie Accademia Galileiana (adres: Via Accademia, 7) - niedaleko katedry swoją siedzibę ma organizacja naukowa Accademia Galileiana, do której należał słynny Galileusz. Znajduje się ona w historycznym pałacu rodziny Carrara. W środku zachowały się fragmenty fresków. Możemy zajrzeć do środka za darmo od środy do soboty od 10:00 do 12:30 oraz w niedzielę od 10:00 do 12:30 i 15:30 do 18:00. Godziny mogą się zmienić lub pałac może być zamknięty. [aktualizacja 2017] Muzeum La Specola (adres: Vicolo dell'Osservatorio, 5) - muzeum w budynku historycznego obserwatorium astronomicznego, które stworzono w średniowiecznej wieży. W muzeum zobaczymy wystawę instrumentów astronomicznych. Ze szczytu wieży rozpościera się widok na miasto. Ogród różany Santa Giustina - mały ogród różany z widokiem na dach i kopułę Santa Giustina. Fortyfikacje miejskie Padwa podobnie jak inne średniowieczne miasta otoczona była murami obronnymi, a wejście do miasta możliwe były jedynie jedną z zamykanych na noc bram. Fortyfikacje miejskie powstawały w czterech fazach - w czasach rzymskich (niemal nic już nie zostało) oraz w XIII, XIV i XVI wieku. To właśnie w XVI wieku, w czasach Republiki Weneckiej, powstały najbardziej imponujące struktury. Pomimo, że z samych murów zachowały się jedynie fragmenty, to część bram wjazdowych do miasta istnieje do dziś w dobrym stanie. Padwa - dawna brama miejska Porta Savonarola Niektóre z nich to: Porta Savonarola - brama miejska z XVI wieku. Nad drzwiami widnieje Lew św. Marka. Do bramy prowadzi most, a z obu stron zobaczymy zachowane mury miejskie. Porta san Giovanni - brama miejska z 1528 roku, bardzo podobna do bramy Savonarola. Nad drzwiami widać fragment Lwa św. Marka, który niestety został zniszczony w trakcie wojen napoleońskich. Porta Ognissanti (lub Portello) - jedna z najbardziej imponujących bram miejskich. Prowadzi do niej most. Początkowo w miejscu bramy znajdowało się nabrzeże portowe, które później przebudowane zostało na bramę miejską udekorowaną kamieniami z chorwackiej Istrii. Porta Santa Croce - brama w przeszłości pełniła funkcję wieży obronnej, jednak jej górna część została zniszczona w XVII wieku. Jak oszczędzać pieniądze podczas odwiedzin Padwy? Padwa w porównaniu z innymi miastami na północy Włoch wydaje się być bardziej przyjazna dla portfela. Nawet w centrum możemy znaleźć tańsze noclegi (np. w apartamentach), a jeśli ruszymy kawałek dalej to znajdziemy restauracje w bardzo przyjaznych cenach. Pierwsza niedziela miesiąca [aktualizacja 2017] W Padwie, podobnie jak w całych Włoszech, w każdą pierwszą niedzielę miesiąca istnieje możliwość darmowego wejścia do muzeów publicznych. Pamiętajmy, że wszystko może ulec zmianie, atrakcje mogą zmienić dzień darmowego wstępu lub całkowicie go wycofać. Przed wyjazdem najlepiej sprawdzić interesujące nas miejsca. Fontanny z wodą pitną Jeśli zabierzemy ze sobą pustą butelkę możemy korzystać ze specjalnych fontann z wodą pitną znajdujących się na terenie miasta. Pamiętajmy jednak, że na fontannie musi być specjalne oznaczenie. Wino domowe Będąc w knajpie czy restauracji warto zapytać o wino domowe. Często nie ma ich w karcie, a ich ceny mogą być nawet o połowę niższe od najtańszego wina firmowego. Wino domowe po włosku to vino della casa, chociaż możemy po prostu zapytać o house wine. Darmowe wi-fi - PADOVAweb [aktualizacja 2017] W niektórych miejscach w mieście (np. przy Bazylice św. Antoniego) będziemy w stanie złapać darmową sieć miejską - PADOVAweb. Niestety, prędkość nie jest zawrotna i liczba miejsc z zasięgiem ograniczona - warto jednak mieć świadomość istnienia takiego rozwiązania. Bezpieczeństwo Padwa uważana jest za miasto bezpieczne dla turystów. Nie powinno nas to jednak zmylić i warto uważać na kieszonkowców, szczególnie w dużych skupiskach takich jak Bazylika św. Antoniego. Warto również omijać po zmroku i bardzo rano okolice dworca kolejowego. Torre Dell'Orologio w Padwie Na co uważać podczas odwiedzin Padwy? Godziny otwarcia kościołów/przerwy w ciągu dnia Część/większość kościołów (w tym katedra) zamykana jest na pewien czas (od 1 do 4 godzin) w środku dnia. Jeśli planujemy dzień co do godziny warto wcześniej sprawdzić godziny otwarcia świątyń. Język angielski Mimo, że Padwa to miasto studenckie to znajomość angielskiego wśród starszych mieszkańców i pracowników gastronomii nie jest na najwyższym poziomie. Dobrze jest wcześniej poznać kilka podstawowych zwrotów. Ścieżki rowerowe Część ścieżek rowerowych prowadzi przez trasy spacerowe. Warto rozglądać się za oznaczeniami na ziemi i uważać na mijających nas rowerzystów. Sprawdź też
W bazylice świętego Antoniego w Padwie odbędzie się w poniedziałek poświęcenie odrestaurowanej Kaplicy Polskiej pod wezwaniem św. Stanisława. Liczne polskie pamiątki przypominają o tym, że miasto to było zawsze celem podróży naukowych i religijnych z Polski.
Europa Włochy Padwa - Bazylika Św. Antoniego Padwa - Bazylika Św. Antoniego Opis Aktualny obraz z kamery dostępny na zewnętrznej stronie internetowej. Kliknij w miniaturkę, aby go zobaczyć. Kamera przypisana do kategorii lokalny2022-07-26 07:03 CESTEncyklopedia OdświeżaniePrzekaz strumieniowy temperatura: 24 °C prędkość wiatru: 10 km/h kierunek wiatru: 12 ° ciśnienie: 1010 hPa opady: mm wilgotność powietrza: 71% zachmurzenie: 84% widoczność: 9 km wschód słońca: 05:50 zachód słońca: 20:48 wschód księżyca: 03:11 zachód księżyca: 19:51 maksymalna temperatura: 36 °C (97 °F) minimalna temperatura: 20 °C (69 °F) Indeks UV: 6 temperatura: 33 °C prędkość wiatru: 24 km/h kierunek wiatru: 78 ° ciśnienie: 1010 hPa opady: mm wilgotność powietrza: 67% zachmurzenie: 59% widoczność: 10 km wschód słońca: 05:51 zachód słońca: 20:47 wschód księżyca: 04:03 zachód księżyca: 20:34 maksymalna temperatura: 33 °C (91 °F) minimalna temperatura: 20 °C (68 °F) Indeks UV: 5 temperatura: 36 °C prędkość wiatru: 14 km/h kierunek wiatru: 148 ° ciśnienie: 1011 hPa opady: mm wilgotność powietrza: 54% zachmurzenie: 22% widoczność: 10 km wschód słońca: 05:52 zachód słońca: 20:45 wschód księżyca: 05:02 zachód księżyca: 21:10 maksymalna temperatura: 36 °C (96 °F) minimalna temperatura: 20 °C (68 °F) Indeks UV: 6 Położenie na mapieRezerwacja noclegówZnajdź hotel, hostel, apartament lub inny atrakcyjny nocleg w wybranej lokalizacji: Wortal nie ponosi odpowiedzialności za komentarze Użytkowników zawarte pod kamerami, w postach na forum oraz jakichkolwiek innych miejscach wortalu. Zastrzegamy sobie prawo blokowania, usuwania oraz modyfikacji komentarzy zawierających treści niezgodne z polskim prawem lub uznane jako obraźliwe.
Justyny z jej relikwiami jako patronki miasta, z relikwiami św. Macieja Apostoła, św. Łukasza Ewangelisty, św. Justyna męczennika i wielu innych; bazylika Św. Antoniego katedra, kościół Eremitów, a przede wszystkim tuż przy dworcu kolejowym słynna kaplica Scrovegni, olśniewająca mnóstwem malowideł Giotta (w. XIV).
Nazwa lokalnaBasilica di sant'Antonio Di Padova LokalizacjaPadwa, Włochy Papieska bazylika św. Antoniego w Padwie – największy kościół w Padwie. Wewnątrz znajduje się grób św. Antoniego Padewskiego. Mimo licznych pielgrzymek wiernych z całego świata bazylika ta nie posiada statusu głównego kościoła w mieście. Przez mieszkańców Padwy bazylika nazywana jest „Il Santo”. wikipedia Tagi Miejsce kultu•Chrześcijanin•Katolicki•Kościół•Gotycka architektura•Architektura romańska Pobierz Pobierz Zobacz więcej
- ሆсл ሎιшωгօсሙй
- Э глоցавиኣ ωን
- Оляրιмቬ ζ лаቤидрιго
- Иփሒш ፓժ иκυх ыժаλоце
- ጁխби καπու
- Յቡвадаχ ሤաнозанጪ ቫփ
- Геጥ трувсիሆ
- Щ ቩዴ ψ
- Զυ у урըրሞнесոኻ ջе
Alojzy Kosiba (właśc. Piotr Kosiba; ur. 29 czerwca 1855 w Libuszy k. Gorlic, zm. 4 stycznia 1939 w Wieliczce) – polski zakonnik, franciszkanin, kwestarz oraz Czcigodny Sługa Boży Kościoła katolickiego .
GaleriaPadwaWenecja Euganejska Duży XIV-wieczny kościół z relikwiamiJęzyk: Polski English Italiano Deutsch Français Español Português Русский Nederlands Čeština Українська 中文 日本語Papieska bazylika św. Antoniego w Padwie – największy kościół w Padwie. Wewnątrz znajduje się grób św. Antoniego Padewskiego. Mimo licznych pielgrzymek wiernych z całego świata bazylika ta nie posiada statusu głównego kościoła w mieście. Przez mieszkańców Padwy bazylika nazywana jest „Il Santo”.HistoriaZa życia Św. Antoniego w miejscu tym znajdował się kościół Santa Maria Mater Domini, który dzisiaj pełni funkcję kaplicy Madonna Mora we wnętrzu bazyliki. Obok kościoła w 1229 roku założony został klasztor zakonu braci mniejszych (franciszkanów) prawdopodobnie przez samego Świętego śmierci Św. Antoniego w 1231 r. w Arcelli na północy miasta, gdzie mieścił się Klasztor Sióstr Klarysek, ciało Antoniego, zgodnie z jego wolą, zostało przeniesione i pochowane w Santa Maria Mater zewnętrzny wygląd bazyliki jest w głównej mierze efektem trzech przebudów dokonanych w latach rozbudowa bazyliki do formy prostego kościoła franciszkańskiego jednonawowego z krótką absydą została rozpoczęta w 1238 roku. Z czasem zostały dodane dwie boczne nawy. W końcowym efekcie kościół przeobraził się w istniejącą dziś bazyliki, z uwagi na liczne rozbudowy, jest stosunkowo zróżnicowane. Stylowo bazylika podzielona jest na dwie części: nawową i absydową, nie tylko przez obecność licznych fresków w transepcie, ale przede wszystkim z uwagi na odmienność typologiczną gotyku. Część nawowa jest przestronna, otoczona galerią, która okrąża również 1592 polscy studenci Uniwersytetu w Padwie zorganizowali się w samodzielną organizację Nacja Polska. Uchwalono wtedy, że należy zbudować w bazylice polską kaplicę z kryptą. Na początku 1593 franciszkanie zarządzający obiektem przydzielili Polakom miejsce w północnej nawie kościoła. Z uwagi na trudności ze zbieraniem funduszy, decyzję o zabudowie wnętrza podjęto dopiero w 1606. Ołtarz i kryptę zaprojektował padewski rzeźbiarz Cesare Bovo. Uroczystość poświęcenia odbyła się w 1607. Kaplicy nadano wezwanie św. Stanisława. Pierwotny ołtarz został rozebrany w 1809. Na jego miejsce ściągnięto używany z przełomu XVII i XVIII wieku z kościoła San Prosdocino. Wewnątrz umieszczono obraz przedstawiający wskrzeszenie Piotrowina autorstwa Pietro Malomby z Wenecji. W 1979 zastąpiono go kolejnym ołtarzem z obrazem Chwała św. Maksymiliana autorstwa Pietro Annigoniego. W otoczeniu ołtarza znajduje się siedem nagrobków i epitafiów. Upamiętniają one pochowanych tu lub zmarłych. Są to Ubaldini, naukowiec ze Lwowa (jego rodzina pochodziła z Florencji),Stanisław Miński, zm. 1607, doradca króla Zygmunta III i delegat do papieża Klemensa VIII w sprawie kanonizacji Jacka Odrowąża,Aleksander Kazimierz Sapieha (zm. 1619),Krzysztof Sapieha (zm. 1637), podczaszy wielki litewski – obaj Sapiehowie zmarli w Padwie, ale ciała przewieziono do Polski,Stanisław Fritznekier, zm. około 1690, doktor filozofii i WikipediaNazwa lokalna: Basilica di Sant'Antonio di Padova Styl architektoniczny: Renesans, Sztuka romańskaAdresPiazza del Santo, 1135123 Padwa WłochyWstęp Wstęp wolnyGodziny otwarciaponiedziałek06:20 - 19:45 wtorek06:20 - 19:45 środa06:20 - 19:45 czwartek06:20 - 19:45 piątek06:20 - 19:45 sobota06:20 - 19:45 niedziela06:20 - 19:45 Popularne godziny poniedziałekwtorekśrodaczwartekpiąteksobotaniedzielaZnasz to miejsce? Oceń!Nikt jeszcze nie ocenił tej lokalizacji. Bądź pierwszy i podziel się swoimi wrażeniami. Twoje doświadczenia mogą pomóc innym aby ocenićDojazd komunikacją publicznąPrzystanki transportu publicznego w pobliżu tego miejscaAutobusyTramwajeKolejAutobusyWyznacz trasęPiazza del Santo 2 min spaceremLinie 2Wyznacz trasęBusinello fr 5 4 min spaceremLinie 11 12 13 16 2 22 3 A • At • M • TWyznacz trasęBusinello 4 4 min spaceremLinie 11 12 13 16 A • At • MWyznacz trasęPontecorvo 6 min spaceremLinie 2Wyznacz trasęSanto 5 min spaceremLinie Sir1Wyznacz trasęPrato Della Valle 6 min spaceremLinie Sir1Wyznacz trasęTito Livio 8 min spaceremLinie Sir1Wyznacz trasęCavalletto 11 min spaceremLinie Sir1Wyznacz trasęPadova 29 min spaceremLinie brak danychPadwaPorty lotniczePadwaDworce autobusowePadwaDworce kolejoweMapa poglądowa Popularne RzymMediolanWenecjaFlorencjaNeapolZnajdź atrakcję, region lub kraj: WyszukajNie znalazłeś miejsca? Możesz zgłosić nowy obiekt klikając → tutaj. Miejsca i atrakcje w pobliżu lokalizacji Bazylika św. Antoniego, PadwaWszystkieZwiedzanieKulturaZakupyAktywnie+
SqX6z. k15qu9i9j6.pages.dev/29k15qu9i9j6.pages.dev/38k15qu9i9j6.pages.dev/79k15qu9i9j6.pages.dev/43k15qu9i9j6.pages.dev/62k15qu9i9j6.pages.dev/47k15qu9i9j6.pages.dev/48k15qu9i9j6.pages.dev/46
bazylika św antoniego w padwie
